абро́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абро́шаны |
абро́шаная |
абро́шанае |
абро́шаныя |
Р. |
абро́шанага |
абро́шанай абро́шанае |
абро́шанага |
абро́шаных |
Д. |
абро́шанаму |
абро́шанай |
абро́шанаму |
абро́шаным |
В. |
абро́шаны (неадуш.) абро́шанага (адуш.) |
абро́шаную |
абро́шанае |
абро́шаныя (неадуш.) абро́шаных (адуш.) |
Т. |
абро́шаным |
абро́шанай абро́шанаю |
абро́шаным |
абро́шанымі |
М. |
абро́шаным |
абро́шанай |
абро́шаным |
абро́шаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абро́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абро́шаны |
абро́шаная |
абро́шанае |
абро́шаныя |
Р. |
абро́шанага |
абро́шанай абро́шанае |
абро́шанага |
абро́шаных |
Д. |
абро́шанаму |
абро́шанай |
абро́шанаму |
абро́шаным |
В. |
абро́шаны (неадуш.) абро́шанага (адуш.) |
абро́шаную |
абро́шанае |
абро́шаныя (неадуш.) абро́шаных (адуш.) |
Т. |
абро́шаным |
абро́шанай абро́шанаю |
абро́шаным |
абро́шанымі |
М. |
абро́шаным |
абро́шанай |
абро́шаным |
абро́шаных |
Кароткая форма: абро́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абро́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абро́шванне |
Р. |
абро́швання |
Д. |
абро́шванню |
В. |
абро́шванне |
Т. |
абро́шваннем |
М. |
абро́шванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абро́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абро́шваюся |
абро́шваемся |
2-я ас. |
абро́шваешся |
абро́шваецеся |
3-я ас. |
абро́шваецца |
абро́шваюцца |
Прошлы час |
м. |
абро́шваўся |
абро́шваліся |
ж. |
абро́швалася |
н. |
абро́швалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абро́шваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абро́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абро́шваю |
абро́шваем |
2-я ас. |
абро́шваеш |
абро́шваеце |
3-я ас. |
абро́швае |
абро́шваюць |
Прошлы час |
м. |
абро́шваў |
абро́швалі |
ж. |
абро́швала |
н. |
абро́швала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абро́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Абру́б
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Абру́б |
Р. |
Абру́ба |
Д. |
Абру́бу |
В. |
Абру́б |
Т. |
Абру́бам |
М. |
Абру́бе |
абру́бак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абру́бак |
абру́бкі |
Р. |
абру́бка |
абру́бкаў |
Д. |
абру́бку |
абру́бкам |
В. |
абру́бак |
абру́бкі |
Т. |
абру́бкам |
абру́бкамі |
М. |
абру́бку |
абру́бках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абру́бачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абру́бачны |
абру́бачная |
абру́бачнае |
абру́бачныя |
Р. |
абру́бачнага |
абру́бачнай абру́бачнае |
абру́бачнага |
абру́бачных |
Д. |
абру́бачнаму |
абру́бачнай |
абру́бачнаму |
абру́бачным |
В. |
абру́бачны (неадуш.) абру́бачнага (адуш.) |
абру́бачную |
абру́бачнае |
абру́бачныя (неадуш.) абру́бачных (адуш.) |
Т. |
абру́бачным |
абру́бачнай абру́бачнаю |
абру́бачным |
абру́бачнымі |
М. |
абру́бачным |
абру́бачнай |
абру́бачным |
абру́бачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрубі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абрублю́ |
абру́бім |
2-я ас. |
абру́біш |
абру́біце |
3-я ас. |
абру́біць |
абру́бяць |
Прошлы час |
м. |
абрубі́ў |
абрубі́лі |
ж. |
абрубі́ла |
н. |
абрубі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абрубі́ |
абрубі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абрубі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абру́бка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
абру́бка |
Р. |
абру́бкі |
Д. |
абру́бцы |
В. |
абру́бку |
Т. |
абру́бкай абру́бкаю |
М. |
абру́бцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.