Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абро́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абро́шаны абро́шаная абро́шанае абро́шаныя
Р. абро́шанага абро́шанай
абро́шанае
абро́шанага абро́шаных
Д. абро́шанаму абро́шанай абро́шанаму абро́шаным
В. абро́шаны (неадуш.)
абро́шанага (адуш.)
абро́шаную абро́шанае абро́шаныя (неадуш.)
абро́шаных (адуш.)
Т. абро́шаным абро́шанай
абро́шанаю
абро́шаным абро́шанымі
М. абро́шаным абро́шанай абро́шаным абро́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абро́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абро́шаны абро́шаная абро́шанае абро́шаныя
Р. абро́шанага абро́шанай
абро́шанае
абро́шанага абро́шаных
Д. абро́шанаму абро́шанай абро́шанаму абро́шаным
В. абро́шаны (неадуш.)
абро́шанага (адуш.)
абро́шаную абро́шанае абро́шаныя (неадуш.)
абро́шаных (адуш.)
Т. абро́шаным абро́шанай
абро́шанаю
абро́шаным абро́шанымі
М. абро́шаным абро́шанай абро́шаным абро́шаных

Кароткая форма: абро́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абро́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абро́шванне
Р. абро́швання
Д. абро́шванню
В. абро́шванне
Т. абро́шваннем
М. абро́шванні

Крыніцы: piskunou2012.

абро́швацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абро́шваюся абро́шваемся
2-я ас. абро́шваешся абро́шваецеся
3-я ас. абро́шваецца абро́шваюцца
Прошлы час
м. абро́шваўся абро́шваліся
ж. абро́швалася
н. абро́швалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час абро́шваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абро́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абро́шваю абро́шваем
2-я ас. абро́шваеш абро́шваеце
3-я ас. абро́швае абро́шваюць
Прошлы час
м. абро́шваў абро́швалі
ж. абро́швала
н. абро́швала
Дзеепрыслоўе
цяп. час абро́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Абру́б

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Абру́б
Р. Абру́ба
Д. Абру́бу
В. Абру́б
Т. Абру́бам
М. Абру́бе

абру́бак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абру́бак абру́бкі
Р. абру́бка абру́бкаў
Д. абру́бку абру́бкам
В. абру́бак абру́бкі
Т. абру́бкам абру́бкамі
М. абру́бку абру́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абру́бачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абру́бачны абру́бачная абру́бачнае абру́бачныя
Р. абру́бачнага абру́бачнай
абру́бачнае
абру́бачнага абру́бачных
Д. абру́бачнаму абру́бачнай абру́бачнаму абру́бачным
В. абру́бачны (неадуш.)
абру́бачнага (адуш.)
абру́бачную абру́бачнае абру́бачныя (неадуш.)
абру́бачных (адуш.)
Т. абру́бачным абру́бачнай
абру́бачнаю
абру́бачным абру́бачнымі
М. абру́бачным абру́бачнай абру́бачным абру́бачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абрубі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абрублю́ абру́бім
2-я ас. абру́біш абру́біце
3-я ас. абру́біць абру́бяць
Прошлы час
м. абрубі́ў абрубі́лі
ж. абрубі́ла
н. абрубі́ла
Загадны лад
2-я ас. абрубі́ абрубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абрубі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абру́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. абру́бка
Р. абру́бкі
Д. абру́бцы
В. абру́бку
Т. абру́бкай
абру́бкаю
М. абру́бцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.