абрубі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абрублю́ абру́бім
2-я ас. абру́біш абру́біце
3-я ас. абру́біць абру́бяць
Прошлы час
м. абрубі́ў абрубі́лі
ж. абрубі́ла
н. абрубі́ла
Загадны лад
2-я ас. абрубі́ абрубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абрубі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)