Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
абвгдклмнпрстфхцш

шу́рхаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шу́рхаю шу́рхаем
2-я ас. шу́рхаеш шу́рхаеце
3-я ас. шу́рхае шу́рхаюць
Прошлы час
м. шу́рхаў шу́рхалі
ж. шу́рхала
н. шу́рхала
Загадны лад
2-я ас. шу́рхай шу́рхайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шу́рхаючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шу́рхнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шу́рхну шу́рхнем
2-я ас. шу́рхнеш шу́рхнеце
3-я ас. шу́рхне шу́рхнуць
Прошлы час
м. шу́рхнуў шу́рхнулі
ж. шу́рхнула
н. шу́рхнула
Загадны лад
2-я ас. шу́рхні шу́рхніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шу́рхнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шуршані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шуршані́на
Р. шуршані́ны
Д. шуршані́не
В. шуршані́ну
Т. шуршані́най
шуршані́наю
М. шуршані́не

Крыніцы: piskunou2012.

шурша́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шурша́нне
Р. шурша́ння
Д. шурша́нню
В. шурша́нне
Т. шурша́ннем
М. шурша́нні

Крыніцы: piskunou2012.

шурша́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шуршу́ шуршы́м
2-я ас. шуршы́ш шуршыце́
3-я ас. шуршы́ць шурша́ць
Прошлы час
м. шурша́ў шурша́лі
ж. шурша́ла
н. шурша́ла
Загадны лад
2-я ас. шуршы́ шуршы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час шуршучы́

Крыніцы: piskunou2012.

шуршлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шуршлі́вы шуршлі́вая шуршлі́вае шуршлі́выя
Р. шуршлі́вага шуршлі́вай
шуршлі́вае		 шуршлі́вага шуршлі́вых
Д. шуршлі́ваму шуршлі́вай шуршлі́ваму шуршлі́вым
В. шуршлі́вы (неадуш.)
шуршлі́вага (адуш.)		 шуршлі́вую шуршлі́вае шуршлі́выя (неадуш.)
шуршлі́вых (адуш.)
Т. шуршлі́вым шуршлі́вай
шуршлі́ваю		 шуршлі́вым шуршлі́вымі
М. шуршлі́вым шуршлі́вай шуршлі́вым шуршлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

шуршэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шуршэ́нне шуршэ́нні
Р. шуршэ́ння шуршэ́нняў
Д. шуршэ́нню шуршэ́нням
В. шуршэ́нне шуршэ́нні
Т. шуршэ́ннем шуршэ́ннямі
М. шуршэ́нні шуршэ́ннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шуршэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шуршу́ шуршы́м
2-я ас. шуршы́ш шуршыце́
3-я ас. шуршы́ць шурша́ць
Прошлы час
м. шуршэ́ў шуршэ́лі
ж. шуршэ́ла
н. шуршэ́ла
Загадны лад
2-я ас. шуршы́ шуршы́це

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Шуры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шуры́
Р. Шуро́ў
Д. Шура́м
В. Шуры́
Т. Шура́мі
М. Шура́х

Шу́рык

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Шу́рык Шу́рыкі
Р. Шу́рыка Шу́рыкаў
Д. Шу́рыку Шу́рыкам
В. Шу́рыка Шу́рыкаў
Т. Шу́рыкам Шу́рыкамі
М. Шу́рыку Шу́рыках