шуршэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
шуршэ́нне | шуршэ́нні | |
шуршэ́ння | шуршэ́нняў | |
шуршэ́нню | шуршэ́нням | |
шуршэ́нне | шуршэ́нні | |
шуршэ́ннем | шуршэ́ннямі | |
шуршэ́нні | шуршэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)