Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уніяні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уніяні́ст уніяні́сты
Р. уніяні́ста уніяні́стаў
Д. уніяні́сту уніяні́стам
В. уніяні́ста уніяні́стаў
Т. уніяні́стам уніяні́стамі
М. уніяні́сце уніяні́стах

Крыніцы: piskunou2012.

уніяні́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уніяні́сцкі уніяні́сцкая уніяні́сцкае уніяні́сцкія
Р. уніяні́сцкага уніяні́сцкай
уніяні́сцкае
уніяні́сцкага уніяні́сцкіх
Д. уніяні́сцкаму уніяні́сцкай уніяні́сцкаму уніяні́сцкім
В. уніяні́сцкі (неадуш.)
уніяні́сцкага (адуш.)
уніяні́сцкую уніяні́сцкае уніяні́сцкія (неадуш.)
уніяні́сцкіх (адуш.)
Т. уніяні́сцкім уніяні́сцкай
уніяні́сцкаю
уніяні́сцкім уніяні́сцкімі
М. уніяні́сцкім уніяні́сцкай уніяні́сцкім уніяні́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

унія́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. унія́т унія́ты
Р. унія́та унія́таў
Д. унія́ту унія́там
В. унія́та унія́таў
Т. унія́там унія́тамі
М. унія́це унія́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

унія́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. унія́тка унія́ткі
Р. унія́ткі унія́так
Д. унія́тцы унія́ткам
В. унія́тку унія́так
Т. унія́ткай
унія́ткаю
унія́ткамі
М. унія́тцы унія́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

унія́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. унія́цкі унія́цкая унія́цкае унія́цкія
Р. унія́цкага унія́цкай
унія́цкае
унія́цкага унія́цкіх
Д. унія́цкаму унія́цкай унія́цкаму унія́цкім
В. унія́цкі (неадуш.)
унія́цкага (адуш.)
унія́цкую унія́цкае унія́цкія (неадуш.)
унія́цкіх (адуш.)
Т. унія́цкім унія́цкай
унія́цкаю
унія́цкім унія́цкімі
М. унія́цкім унія́цкай унія́цкім унія́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

унія́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. унія́цтва
Р. унія́цтва
Д. унія́цтву
В. унія́цтва
Т. унія́цтвам
М. унія́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Уно́рыца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Уно́рыца
Р. Уно́рыцы
Д. Уно́рыцы
В. Уно́рыцу
Т. Уно́рыцай
Уно́рыцаю
М. Уно́рыцы

уно́сіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уно́шуся уно́сімся
2-я ас. уно́сішся уно́сіцеся
3-я ас. уно́сіцца уно́сяцца
Прошлы час
м. уно́сіўся уно́сіліся
ж. уно́сілася
н. уно́сілася
Загадны лад
2-я ас. уно́сься уно́сьцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час уно́сячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уно́сіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уно́шу уно́сім
2-я ас. уно́сіш уно́сіце
3-я ас. уно́сіць уно́сяць
Прошлы час
м. уно́сіў уно́сілі
ж. уно́сіла
н. уно́сіла
Загадны лад
2-я ас. уно́сь уно́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уно́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уно́слівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уно́слівы уно́слівая уно́слівае уно́слівыя
Р. уно́слівага уно́слівай
уно́слівае
уно́слівага уно́слівых
Д. уно́сліваму уно́слівай уно́сліваму уно́слівым
В. уно́слівы (неадуш.)
уно́слівага (адуш.)
уно́слівую уно́слівае уно́слівыя (неадуш.)
уно́слівых (адуш.)
Т. уно́слівым уно́слівай
уно́сліваю
уно́слівым уно́слівымі
М. уно́слівым уно́слівай уно́слівым уно́слівых

Крыніцы: piskunou2012.