уніяні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
уніяні́ст | уніяні́сты | |
уніяні́ста | уніяні́стаў | |
уніяні́сту | уніяні́стам | |
уніяні́ста | уніяні́стаў | |
уніяні́стам | уніяні́стамі | |
уніяні́сце | уніяні́стах |
Крыніцы:
уніяні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
уніяні́ст | уніяні́сты | |
уніяні́ста | уніяні́стаў | |
уніяні́сту | уніяні́стам | |
уніяні́ста | уніяні́стаў | |
уніяні́стам | уніяні́стамі | |
уніяні́сце | уніяні́стах |
Крыніцы:
уніяні́сцкі
прыметнік, адносны
уніяні́сцкі | уніяні́сцкая | уніяні́сцкае | уніяні́сцкія | |
уніяні́сцкага | уніяні́сцкай уніяні́сцкае |
уніяні́сцкага | уніяні́сцкіх | |
уніяні́сцкаму | уніяні́сцкай | уніяні́сцкаму | уніяні́сцкім | |
уніяні́сцкі ( уніяні́сцкага ( |
уніяні́сцкую | уніяні́сцкае | уніяні́сцкія ( уніяні́сцкіх ( |
|
уніяні́сцкім | уніяні́сцкай уніяні́сцкаю |
уніяні́сцкім | уніяні́сцкімі | |
уніяні́сцкім | уніяні́сцкай | уніяні́сцкім | уніяні́сцкіх |
Крыніцы:
унія́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
унія́т | унія́ты | |
унія́та | унія́таў | |
унія́ту | унія́там | |
унія́та | унія́таў | |
унія́там | унія́тамі | |
унія́це | унія́тах |
Крыніцы:
унія́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
унія́тка | унія́ткі | |
унія́ткі | унія́так | |
унія́тцы | унія́ткам | |
унія́тку | унія́так | |
унія́ткай унія́ткаю |
унія́ткамі | |
унія́тцы | унія́тках |
Крыніцы:
унія́цкі
прыметнік, адносны
унія́цкі | унія́цкая | унія́цкае | унія́цкія | |
унія́цкага | унія́цкай унія́цкае |
унія́цкага | унія́цкіх | |
унія́цкаму | унія́цкай | унія́цкаму | унія́цкім | |
унія́цкі ( унія́цкага ( |
унія́цкую | унія́цкае | унія́цкія ( унія́цкіх ( |
|
унія́цкім | унія́цкай унія́цкаю |
унія́цкім | унія́цкімі | |
унія́цкім | унія́цкай | унія́цкім | унія́цкіх |
Крыніцы:
унія́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
унія́цтва | |
унія́цтва | |
унія́цтву | |
унія́цтва | |
унія́цтвам | |
унія́цтве |
Крыніцы:
Уно́рыца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Уно́рыца | |
Уно́рыцы | |
Уно́рыцы | |
Уно́рыцу | |
Уно́рыцай Уно́рыцаю |
|
Уно́рыцы |
уно́сіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
уно́шуся | уно́сімся | |
уно́сішся | уно́сіцеся | |
уно́сіцца | уно́сяцца | |
Прошлы час | ||
уно́сіўся | уно́сіліся | |
уно́сілася | ||
уно́сілася | ||
Загадны лад | ||
уно́сься | уно́сьцеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
уно́сячыся |
Крыніцы:
уно́сіць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
уно́шу | уно́сім | |
уно́сіш | уно́сіце | |
уно́сіць | уно́сяць | |
Прошлы час | ||
уно́сіў | уно́сілі | |
уно́сіла | ||
уно́сіла | ||
Загадны лад | ||
уно́сь | уно́сьце | |
Дзеепрыслоўе | ||
уно́сячы |
Крыніцы:
уно́слівы
прыметнік, якасны
уно́слівы | уно́слівая | уно́слівае | уно́слівыя | |
уно́слівага | уно́слівай уно́слівае |
уно́слівага | уно́слівых | |
уно́сліваму | уно́слівай | уно́сліваму | уно́слівым | |
уно́слівы ( уно́слівага ( |
уно́слівую | уно́слівае | уно́слівыя ( уно́слівых ( |
|
уно́слівым | уно́слівай уно́сліваю |
уно́слівым | уно́слівымі | |
уно́слівым | уно́слівай | уно́слівым | уно́слівых |
Крыніцы: