тума́ніць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тума́ню |
тума́нім |
2-я ас. |
тума́ніш |
тума́ніце |
3-я ас. |
тума́ніць |
тума́няць |
Прошлы час |
м. |
тума́ніў |
тума́нілі |
ж. |
тума́ніла |
н. |
тума́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
тума́нь |
тума́ньце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
тума́нячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тума́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
тума́нна |
тума́нней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
тума́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
тума́ннасць |
Р. |
тума́ннасці |
Д. |
тума́ннасці |
В. |
тума́ннасць |
Т. |
тума́ннасцю |
М. |
тума́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тума́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тума́нны |
тума́нная |
тума́ннае |
тума́нныя |
Р. |
тума́ннага |
тума́ннай тума́ннае |
тума́ннага |
тума́нных |
Д. |
тума́ннаму |
тума́ннай |
тума́ннаму |
тума́нным |
В. |
тума́нны (неадуш.) тума́ннага (адуш.) |
тума́нную |
тума́ннае |
тума́нныя (неадуш.) тума́нных (адуш.) |
Т. |
тума́нным |
тума́ннай тума́ннаю |
тума́нным |
тума́ннымі |
М. |
тума́нным |
тума́ннай |
тума́нным |
тума́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тума́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тума́нны |
тума́нная |
тума́ннае |
тума́нныя |
Р. |
тума́ннага |
тума́ннай тума́ннае |
тума́ннага |
тума́нных |
Д. |
тума́ннаму |
тума́ннай |
тума́ннаму |
тума́нным |
В. |
тума́нны (неадуш.) тума́ннага (адуш.) |
тума́нную |
тума́ннае |
тума́нныя (неадуш.) тума́нных (адуш.) |
Т. |
тума́нным |
тума́ннай тума́ннаю |
тума́нным |
тума́ннымі |
М. |
тума́нным |
тума́ннай |
тума́нным |
тума́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тумано́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тумано́вы |
тумано́вая |
тумано́вае |
тумано́выя |
Р. |
тумано́вага |
тумано́вай тумано́вае |
тумано́вага |
тумано́вых |
Д. |
тумано́ваму |
тумано́вай |
тумано́ваму |
тумано́вым |
В. |
тумано́вы (неадуш.) тумано́вага (адуш.) |
тумано́вую |
тумано́вае |
тумано́выя (неадуш.) тумано́вых (адуш.) |
Т. |
тумано́вым |
тумано́вай тумано́ваю |
тумано́вым |
тумано́вымі |
М. |
тумано́вым |
тумано́вай |
тумано́вым |
тумано́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
тумано́граф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тумано́граф |
тумано́графы |
Р. |
тумано́графа |
тумано́графаў |
Д. |
тумано́графу |
тумано́графам |
В. |
тумано́граф |
тумано́графы |
Т. |
тумано́графам |
тумано́графамі |
М. |
тумано́графе |
тумано́графах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ту́мар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ту́мар |
ту́мары |
Р. |
ту́мара |
ту́мараў |
Д. |
ту́мару |
ту́марам |
В. |
ту́мара |
ту́мараў |
Т. |
ту́марам |
ту́марамі |
М. |
ту́мару |
ту́марах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ту́мараўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ту́мараўка |
Р. |
Ту́мараўкі |
Д. |
Ту́мараўцы |
В. |
Ту́мараўку |
Т. |
Ту́мараўкай Ту́мараўкаю |
М. |
Ту́мараўцы |