Ту́мараўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ту́мараўка
Р. Ту́мараўкі
Д. Ту́мараўцы
В. Ту́мараўку
Т. Ту́мараўкай
Ту́мараўкаю
М. Ту́мараўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)