абазна́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абазна́чваю |
абазна́чваем |
2-я ас. |
абазна́чваеш |
абазна́чваеце |
3-я ас. |
абазна́чвае |
абазна́чваюць |
Прошлы час |
м. |
абазна́чваў |
абазна́чвалі |
ж. |
абазна́чвала |
н. |
абазна́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абазна́чвай |
абазна́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абазна́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абазна́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абазна́чыцца |
абазна́чацца |
Прошлы час |
м. |
абазна́чыўся |
абазна́чыліся |
ж. |
абазна́чылася |
н. |
абазна́чылася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абазна́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абазна́чу |
абазна́чым |
2-я ас. |
абазна́чыш |
абазна́чыце |
3-я ас. |
абазна́чыць |
абазна́чаць |
Прошлы час |
м. |
абазна́чыў |
абазна́чылі |
ж. |
абазна́чыла |
н. |
абазна́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абазна́ч |
абазна́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абазна́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абазначэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абазначэ́нне |
абазначэ́нні |
Р. |
абазначэ́ння |
абазначэ́нняў |
Д. |
абазначэ́нню |
абазначэ́нням |
В. |
абазначэ́нне |
абазначэ́нні |
Т. |
абазначэ́ннем |
абазначэ́ннямі |
М. |
абазначэ́нні |
абазначэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абазу́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абазу́руся |
абазу́рымся |
2-я ас. |
абазу́рышся |
абазу́рыцеся |
3-я ас. |
абазу́рыцца |
абазу́рацца |
Прошлы час |
м. |
абазу́рыўся |
абазу́рыліся |
ж. |
абазу́рылася |
н. |
абазу́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абазу́рся |
абазу́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абазу́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
аба́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аба́к |
аба́кі |
Р. |
аба́ка |
аба́каў |
Д. |
аба́ку |
аба́кам |
В. |
аба́к |
аба́кі |
Т. |
аба́кам |
аба́камі |
М. |
аба́ку |
аба́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аба́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аба́ка |
аба́кі |
Р. |
аба́кі |
аба́к |
Д. |
аба́цы |
аба́кам |
В. |
аба́ку |
аба́кі |
Т. |
аба́кай аба́каю |
аба́камі |
М. |
аба́цы |
аба́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Абака́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Абака́н |
Р. |
Абака́на |
Д. |
Абака́ну |
В. |
Абака́н |
Т. |
Абака́нам |
М. |
Абака́не |
абакра́дзены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абакра́дзены |
абакра́дзеная |
абакра́дзенае |
абакра́дзеныя |
Р. |
абакра́дзенага |
абакра́дзенай абакра́дзенае |
абакра́дзенага |
абакра́дзеных |
Д. |
абакра́дзенаму |
абакра́дзенай |
абакра́дзенаму |
абакра́дзеным |
В. |
абакра́дзены (неадуш.) абакра́дзенага (адуш.) |
абакра́дзеную |
абакра́дзенае |
абакра́дзеныя (неадуш.) абакра́дзеных (адуш.) |
Т. |
абакра́дзеным |
абакра́дзенай абакра́дзенаю |
абакра́дзеным |
абакра́дзенымі |
М. |
абакра́дзеным |
абакра́дзенай |
абакра́дзеным |
абакра́дзеных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.