Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абазна́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абазна́чваю абазна́чваем
2-я ас. абазна́чваеш абазна́чваеце
3-я ас. абазна́чвае абазна́чваюць
Прошлы час
м. абазна́чваў абазна́чвалі
ж. абазна́чвала
н. абазна́чвала
Загадны лад
2-я ас. абазна́чвай абазна́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абазна́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абазна́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абазна́чыцца абазна́чацца
Прошлы час
м. абазна́чыўся абазна́чыліся
ж. абазна́чылася
н. абазна́чылася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абазна́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абазна́чу абазна́чым
2-я ас. абазна́чыш абазна́чыце
3-я ас. абазна́чыць абазна́чаць
Прошлы час
м. абазна́чыў абазна́чылі
ж. абазна́чыла
н. абазна́чыла
Загадны лад
2-я ас. абазна́ч абазна́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час абазна́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абазначэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абазначэ́нне абазначэ́нні
Р. абазначэ́ння абазначэ́нняў
Д. абазначэ́нню абазначэ́нням
В. абазначэ́нне абазначэ́нні
Т. абазначэ́ннем абазначэ́ннямі
М. абазначэ́нні абазначэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абазу́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абазу́руся абазу́рымся
2-я ас. абазу́рышся абазу́рыцеся
3-я ас. абазу́рыцца абазу́рацца
Прошлы час
м. абазу́рыўся абазу́рыліся
ж. абазу́рылася
н. абазу́рылася
Загадны лад
2-я ас. абазу́рся абазу́рцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абазу́рыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

аба́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аба́к аба́кі
Р. аба́ка аба́каў
Д. аба́ку аба́кам
В. аба́к аба́кі
Т. аба́кам аба́камі
М. аба́ку аба́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аба́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аба́ка аба́кі
Р. аба́кі аба́к
Д. аба́цы аба́кам
В. аба́ку аба́кі
Т. аба́кай
аба́каю
аба́камі
М. аба́цы аба́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Абака́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Абака́н
Р. Абака́на
Д. Абака́ну
В. Абака́н
Т. Абака́нам
М. Абака́не

абака́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абака́нскі абака́нская абака́нскае абака́нскія
Р. абака́нскага абака́нскай
абака́нскае
абака́нскага абака́нскіх
Д. абака́нскаму абака́нскай абака́нскаму абака́нскім
В. абака́нскі (неадуш.)
абака́нскага (адуш.)
абака́нскую абака́нскае абака́нскія (неадуш.)
абака́нскіх (адуш.)
Т. абака́нскім абака́нскай
абака́нскаю
абака́нскім абака́нскімі
М. абака́нскім абака́нскай абака́нскім абака́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

абакра́дзены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абакра́дзены абакра́дзеная абакра́дзенае абакра́дзеныя
Р. абакра́дзенага абакра́дзенай
абакра́дзенае
абакра́дзенага абакра́дзеных
Д. абакра́дзенаму абакра́дзенай абакра́дзенаму абакра́дзеным
В. абакра́дзены (неадуш.)
абакра́дзенага (адуш.)
абакра́дзеную абакра́дзенае абакра́дзеныя (неадуш.)
абакра́дзеных (адуш.)
Т. абакра́дзеным абакра́дзенай
абакра́дзенаю
абакра́дзеным абакра́дзенымі
М. абакра́дзеным абакра́дзенай абакра́дзеным абакра́дзеных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.