імпартава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
імпарту́ю |
імпарту́ем |
2-я ас. |
імпарту́еш |
імпарту́еце |
3-я ас. |
імпарту́е |
імпарту́юць |
Прошлы час |
м. |
імпартава́ў |
імпартава́лі |
ж. |
імпартава́ла |
н. |
імпартава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
імпарту́й |
імпарту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
імпарту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імпартава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
імпарту́ю |
імпарту́ем |
2-я ас. |
імпарту́еш |
імпарту́еце |
3-я ас. |
імпарту́е |
імпарту́юць |
Прошлы час |
м. |
імпартава́ў |
імпартава́лі |
ж. |
імпартава́ла |
н. |
імпартава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
імпарту́й |
імпарту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
імпартава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імпартазамяшчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
імпартазамяшчэ́нне |
Р. |
імпартазамяшчэ́ння |
Д. |
імпартазамяшчэ́нню |
В. |
імпартазамяшчэ́нне |
Т. |
імпартазамяшчэ́ннем |
М. |
імпартазамяшчэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
і́мпартны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
і́мпартны |
і́мпартная |
і́мпартнае |
і́мпартныя |
Р. |
і́мпартнага |
і́мпартнай і́мпартнае |
і́мпартнага |
і́мпартных |
Д. |
і́мпартнаму |
і́мпартнай |
і́мпартнаму |
і́мпартным |
В. |
і́мпартны (неадуш.) і́мпартнага (адуш.) |
і́мпартную |
і́мпартнае |
і́мпартныя (неадуш.) і́мпартных (адуш.) |
Т. |
і́мпартным |
і́мпартнай і́мпартнаю |
і́мпартным |
і́мпартнымі |
М. |
і́мпартным |
і́мпартнай |
і́мпартным |
і́мпартных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імпарцё́р
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імпарцё́р |
імпарцё́ры |
Р. |
імпарцё́ра |
імпарцё́раў |
Д. |
імпарцё́ру |
імпарцё́рам |
В. |
імпарцё́ра |
імпарцё́раў |
Т. |
імпарцё́рам |
імпарцё́рамі |
М. |
імпарцё́ру |
імпарцё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імпарцё́р
‘арганізацыя’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імпарцё́р |
імпарцё́ры |
Р. |
імпарцё́ра |
імпарцё́раў |
Д. |
імпарцё́ру |
імпарцё́рам |
В. |
імпарцё́р |
імпарцё́ры |
Т. |
імпарцё́рам |
імпарцё́рамі |
М. |
імпарцё́ры |
імпарцё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
і́мпат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
і́мпат |
Р. |
і́мпату |
Д. |
і́мпату |
В. |
і́мпат |
Т. |
і́мпатам |
М. |
і́мпаце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.