імпарцё́р

‘арганізацыя’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. імпарцё́р імпарцё́ры
Р. імпарцё́ра імпарцё́раў
Д. імпарцё́ру імпарцё́рам
В. імпарцё́р імпарцё́ры
Т. імпарцё́рам імпарцё́рамі
М. імпарцё́ры імпарцё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)