імпартава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. імпарту́ю імпарту́ем
2-я ас. імпарту́еш імпарту́еце
3-я ас. імпарту́е імпарту́юць
Прошлы час
м. імпартава́ў імпартава́лі
ж. імпартава́ла
н. імпартава́ла
Загадны лад
2-я ас. імпарту́й імпарту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час імпартава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)