імпарцё́р
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| імпарцё́р | імпарцё́ры | |
| імпарцё́ра | імпарцё́раў | |
| імпарцё́ру | імпарцё́рам | |
| імпарцё́ра | імпарцё́раў | |
| імпарцё́рам | імпарцё́рамі | |
| імпарцё́ру | імпарцё́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)