Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

эўрысты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эўрысты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эўрысты́чны	эўрысты́чная	эўрысты́чнае	эўрысты́чныя
Р.	эўрысты́чнага	эўрысты́чнай эўрысты́чнае	эўрысты́чнага	эўрысты́чных
Д.	эўрысты́чнаму	эўрысты́чнай	эўрысты́чнаму	эўрысты́чным
В.	эўрысты́чны (неадуш.) эўрысты́чнага (адуш.)	эўрысты́чную	эўрысты́чнае	эўрысты́чныя (неадуш.) эўрысты́чных (адуш.)
Т.	эўрысты́чным	эўрысты́чнай эўрысты́чнаю	эўрысты́чным	эўрысты́чнымі
М.	эўрысты́чным	эўрысты́чнай	эўрысты́чным	эўрысты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эўрытмі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эўрытмі́чны	эўрытмі́чная	эўрытмі́чнае	эўрытмі́чныя
Р.	эўрытмі́чнага	эўрытмі́чнай эўрытмі́чнае	эўрытмі́чнага	эўрытмі́чных
Д.	эўрытмі́чнаму	эўрытмі́чнай	эўрытмі́чнаму	эўрытмі́чным
В.	эўрытмі́чны (неадуш.) эўрытмі́чнага (адуш.)	эўрытмі́чную	эўрытмі́чнае	эўрытмі́чныя (неадуш.) эўрытмі́чных (адуш.)
Т.	эўрытмі́чным	эўрытмі́чнай эўрытмі́чнаю	эўрытмі́чным	эўрытмі́чнымі
М.	эўрытмі́чным	эўрытмі́чнай	эўрытмі́чным	эўрытмі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

эўрытмі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

эўрыто́пны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эўрыто́пны	эўрыто́пная	эўрыто́пнае	эўрыто́пныя
Р.	эўрыто́пнага	эўрыто́пнай эўрыто́пнае	эўрыто́пнага	эўрыто́пных
Д.	эўрыто́пнаму	эўрыто́пнай	эўрыто́пнаму	эўрыто́пным
В.	эўрыто́пны (неадуш.) эўрыто́пнага (адуш.)	эўрыто́пную	эўрыто́пнае	эўрыто́пныя (неадуш.) эўрыто́пных (адуш.)
Т.	эўрыто́пным	эўрыто́пнай эўрыто́пнаю	эўрыто́пным	эўрыто́пнымі
М.	эўрыто́пным	эўрыто́пнай	эўрыто́пным	эўрыто́пных

Крыніцы: piskunou2012.

эўрытэ́рмны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эўрытэ́рмны	эўрытэ́рмная	эўрытэ́рмнае	эўрытэ́рмныя
Р.	эўрытэ́рмнага	эўрытэ́рмнай эўрытэ́рмнае	эўрытэ́рмнага	эўрытэ́рмных
Д.	эўрытэ́рмнаму	эўрытэ́рмнай	эўрытэ́рмнаму	эўрытэ́рмным
В.	эўрытэ́рмны (неадуш.) эўрытэ́рмнага (адуш.)	эўрытэ́рмную	эўрытэ́рмнае	эўрытэ́рмныя (неадуш.) эўрытэ́рмных (адуш.)
Т.	эўрытэ́рмным	эўрытэ́рмнай эўрытэ́рмнаю	эўрытэ́рмным	эўрытэ́рмнымі
М.	эўрытэ́рмным	эўрытэ́рмнай	эўрытэ́рмным	эўрытэ́рмных

Крыніцы: piskunou2012.

эўрыфа́г

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эўрыфа́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эўрыхо́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эўрыхо́рны	эўрыхо́рная	эўрыхо́рнае	эўрыхо́рныя
Р.	эўрыхо́рнага	эўрыхо́рнай эўрыхо́рнае	эўрыхо́рнага	эўрыхо́рных
Д.	эўрыхо́рнаму	эўрыхо́рнай	эўрыхо́рнаму	эўрыхо́рным
В.	эўрыхо́рны (неадуш.) эўрыхо́рнага (адуш.)	эўрыхо́рную	эўрыхо́рнае	эўрыхо́рныя (неадуш.) эўрыхо́рных (адуш.)
Т.	эўрыхо́рным	эўрыхо́рнай эўрыхо́рнаю	эўрыхо́рным	эўрыхо́рнымі
М.	эўрыхо́рным	эўрыхо́рнай	эўрыхо́рным	эўрыхо́рных

Крыніцы: piskunou2012.

эўрыэдафі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эўрыэдафі́чны	эўрыэдафі́чная	эўрыэдафі́чнае	эўрыэдафі́чныя
Р.	эўрыэдафі́чнага	эўрыэдафі́чнай эўрыэдафі́чнае	эўрыэдафі́чнага	эўрыэдафі́чных
Д.	эўрыэдафі́чнаму	эўрыэдафі́чнай	эўрыэдафі́чнаму	эўрыэдафі́чным
В.	эўрыэдафі́чны (неадуш.) эўрыэдафі́чнага (адуш.)	эўрыэдафі́чную	эўрыэдафі́чнае	эўрыэдафі́чныя (неадуш.) эўрыэдафі́чных (адуш.)
Т.	эўрыэдафі́чным	эўрыэдафі́чнай эўрыэдафі́чнаю	эўрыэдафі́чным	эўрыэдафі́чнымі
М.	эўрыэдафі́чным	эўрыэдафі́чнай	эўрыэдафі́чным	эўрыэдафі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum