эўрыфа́г
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эўрыфа́г | эўрыфа́гі | |
эўрыфа́га | эўрыфа́гаў | |
эўрыфа́гу | эўрыфа́гам | |
эўрыфа́га | эўрыфа́гаў | |
эўрыфа́гам | эўрыфа́гамі | |
эўрыфа́гу | эўрыфа́гах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)