эўдэманісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эўдэманісты́чны |
эўдэманісты́чная |
эўдэманісты́чнае |
эўдэманісты́чныя |
| Р. |
эўдэманісты́чнага |
эўдэманісты́чнай
эўдэманісты́чнае |
эўдэманісты́чнага |
эўдэманісты́чных |
| Д. |
эўдэманісты́чнаму |
эўдэманісты́чнай |
эўдэманісты́чнаму |
эўдэманісты́чным |
| В. |
эўдэманісты́чны (неадуш.)
эўдэманісты́чнага (адуш.) |
эўдэманісты́чную |
эўдэманісты́чнае |
эўдэманісты́чныя (неадуш.)
эўдэманісты́чных (адуш.) |
| Т. |
эўдэманісты́чным |
эўдэманісты́чнай
эўдэманісты́чнаю |
эўдэманісты́чным |
эўдэманісты́чнымі |
| М. |
эўдэманісты́чным |
эўдэманісты́чнай |
эўдэманісты́чным |
эўдэманісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
эўкалі́пт
‘драўніна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эўкалі́пт |
| Р. |
эўкалі́пту |
| Д. |
эўкалі́пту |
| В. |
эўкалі́пт |
| Т. |
эўкалі́птам |
| М. |
эўкалі́пце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эўкалі́пт
‘дрэва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эўкалі́пт |
эўкалі́пты |
| Р. |
эўкалі́пта |
эўкалі́птаў |
| Д. |
эўкалі́пту |
эўкалі́птам |
| В. |
эўкалі́пт |
эўкалі́пты |
| Т. |
эўкалі́птам |
эўкалі́птамі |
| М. |
эўкалі́пце |
эўкалі́птах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эўкалі́птавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эўкалі́птавы |
эўкалі́птавая |
эўкалі́птавае |
эўкалі́птавыя |
| Р. |
эўкалі́птавага |
эўкалі́птавай
эўкалі́птавае |
эўкалі́птавага |
эўкалі́птавых |
| Д. |
эўкалі́птаваму |
эўкалі́птавай |
эўкалі́птаваму |
эўкалі́птавым |
| В. |
эўкалі́птавы (неадуш.)
эўкалі́птавага (адуш.) |
эўкалі́птавую |
эўкалі́птавае |
эўкалі́птавыя (неадуш.)
эўкалі́птавых (адуш.) |
| Т. |
эўкалі́птавым |
эўкалі́птавай
эўкалі́птаваю |
эўкалі́птавым |
эўкалі́птавымі |
| М. |
эўкалі́птавым |
эўкалі́птавай |
эўкалі́птавым |
эўкалі́птавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эўкарыё́та
‘жывёла, клеткі якой маюць ядро’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эўкарыё́та |
эўкарыё́ты |
| Р. |
эўкарыё́ты |
эўкарыё́т |
| Д. |
эўкарыё́це |
эўкарыё́там |
| В. |
эўкарыё́ту |
эўкарыё́т |
| Т. |
эўкарыё́тай
эўкарыё́таю |
эўкарыё́тамі |
| М. |
эўкарыё́це |
эўкарыё́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эўкарыё́та
‘расліна, грыб, клеткі якіх маюць ядро’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эўкарыё́та |
эўкарыё́ты |
| Р. |
эўкарыё́ты |
эўкарыё́т |
| Д. |
эўкарыё́це |
эўкарыё́там |
| В. |
эўкарыё́ту |
эўкарыё́ты |
| Т. |
эўкарыё́тай
эўкарыё́таю |
эўкарыё́тамі |
| М. |
эўкарыё́це |
эўкарыё́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эўкла́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эўкла́з |
эўкла́зы |
| Р. |
эўкла́зу |
эўкла́заў |
| Д. |
эўкла́зу |
эўкла́зам |
| В. |
эўкла́з |
эўкла́зы |
| Т. |
эўкла́зам |
эўкла́замі |
| М. |
эўкла́зе |
эўкла́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эўкла́завы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эўкла́завы |
эўкла́завая |
эўкла́завае |
эўкла́завыя |
| Р. |
эўкла́завага |
эўкла́завай
эўкла́завае |
эўкла́завага |
эўкла́завых |
| Д. |
эўкла́заваму |
эўкла́завай |
эўкла́заваму |
эўкла́завым |
| В. |
эўкла́завы (неадуш.)
эўкла́завага (адуш.) |
эўкла́завую |
эўкла́завае |
эўкла́завыя (неадуш.)
эўкла́завых (адуш.) |
| Т. |
эўкла́завым |
эўкла́завай
эўкла́заваю |
эўкла́завым |
эўкла́завымі |
| М. |
эўкла́завым |
эўкла́завай |
эўкла́завым |
эўкла́завых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.