Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
авжуыэ

эдынбу́ргскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эдынбу́ргскі эдынбу́ргская эдынбу́ргскае эдынбу́ргскія
Р. эдынбу́ргскага эдынбу́ргскай
эдынбу́ргскае		 эдынбу́ргскага эдынбу́ргскіх
Д. эдынбу́ргскаму эдынбу́ргскай эдынбу́ргскаму эдынбу́ргскім
В. эдынбу́ргскі (неадуш.)
эдынбу́ргскага (адуш.)		 эдынбу́ргскую эдынбу́ргскае эдынбу́ргскія (неадуш.)
эдынбу́ргскіх (адуш.)
Т. эдынбу́ргскім эдынбу́ргскай
эдынбу́ргскаю		 эдынбу́ргскім эдынбу́ргскімі
М. эдынбу́ргскім эдынбу́ргскай эдынбу́ргскім эдынбу́ргскіх

Іншыя варыянты: э́дынбургскі.

Крыніцы: piskunou2012.

эды́паў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эды́паў эды́пава эды́пава эды́павы
Р. эды́павага эды́павай
эды́павае		 эды́павага эды́павых
Д. эды́паваму эды́павай эды́паваму эды́павым
В. эды́паў (неадуш.)
эды́павага (адуш.)		 эды́паву эды́пава эды́павы (неадуш.)
эды́павых (адуш.)
Т. эды́павым эды́павай
эды́паваю		 эды́павым эды́павымі
М. эды́павым эды́павай эды́павым эды́павых

Крыніцы: piskunou2012.

эды́паў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эды́паў эды́пава эды́пава эды́павы
Р. эды́павага эды́павай
эды́павае		 эды́павага эды́павых
Д. эды́паваму эды́павай эды́паваму эды́павым
В. эды́паў (неадуш.)
эды́павага (адуш.)		 эды́паву эды́пава эды́павы (неадуш.)
эды́павых (адуш.)
Т. эды́павым эды́павай
эды́паваю		 эды́павым эды́павымі
М. эды́павым эды́павай эды́павым эды́павых

Крыніцы: piskunou2012.

эдысо́наўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эдысо́наўскі эдысо́наўская эдысо́наўскае эдысо́наўскія
Р. эдысо́наўскага эдысо́наўскай
эдысо́наўскае		 эдысо́наўскага эдысо́наўскіх
Д. эдысо́наўскаму эдысо́наўскай эдысо́наўскаму эдысо́наўскім
В. эдысо́наўскі
эдысо́наўскага		 эдысо́наўскую эдысо́наўскае эдысо́наўскія
Т. эдысо́наўскім эдысо́наўскай
эдысо́наўскаю		 эдысо́наўскім эдысо́наўскімі
М. эдысо́наўскім эдысо́наўскай эдысо́наўскім эдысо́наўскіх

эдыфіка́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эдыфіка́тар эдыфіка́тары
Р. эдыфіка́тара эдыфіка́тараў
Д. эдыфіка́тару эдыфіка́тарам
В. эдыфіка́тар эдыфіка́тары
Т. эдыфіка́тарам эдыфіка́тарамі
М. эдыфіка́тары эдыфіка́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

эдыцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эдыцы́йны эдыцы́йная эдыцы́йнае эдыцы́йныя
Р. эдыцы́йнага эдыцы́йнай
эдыцы́йнае		 эдыцы́йнага эдыцы́йных
Д. эдыцы́йнаму эдыцы́йнай эдыцы́йнаму эдыцы́йным
В. эдыцы́йны (неадуш.)
эдыцы́йнага (адуш.)		 эдыцы́йную эдыцы́йнае эдыцы́йныя (неадуш.)
эдыцы́йных (адуш.)
Т. эдыцы́йным эдыцы́йнай
эдыцы́йнаю		 эдыцы́йным эдыцы́йнымі
М. эдыцы́йным эдыцы́йнай эдыцы́йным эдыцы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

эды́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эды́цыя
Р. эды́цыі
Д. эды́цыі
В. эды́цыю
Т. эды́цыяй
эды́цыяю
М. эды́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эдэльве́йс

‘горная травяністая расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эдэльве́йс
Р. эдэльве́йсу
Д. эдэльве́йсу
В. эдэльве́йс
Т. эдэльве́йсам
М. эдэльве́йсе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эдэльве́йс

‘кветка гэтай расліны’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эдэльве́йс эдэльве́йсы
Р. эдэльве́йса эдэльве́йсаў
Д. эдэльве́йсу эдэльве́йсам
В. эдэльве́йс эдэльве́йсы
Т. эдэльве́йсам эдэльве́йсамі
М. эдэльве́йсе эдэльве́йсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эдэ́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эдэ́м
Р. эдэ́му
Д. эдэ́му
В. эдэ́м
Т. эдэ́мам
М. эдэ́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.