Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
злц

эалі́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эалі́тавы эалі́тавая эалі́тавае эалі́тавыя
Р. эалі́тавага эалі́тавай
эалі́тавае		 эалі́тавага эалі́тавых
Д. эалі́таваму эалі́тавай эалі́таваму эалі́тавым
В. эалі́тавы (неадуш.)
эалі́тавага (адуш.)		 эалі́тавую эалі́тавае эалі́тавыя (неадуш.)
эалі́тавых (адуш.)
Т. эалі́тавым эалі́тавай
эалі́таваю		 эалі́тавым эалі́тавымі
М. эалі́тавым эалі́тавай эалі́тавым эалі́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

эацэ́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эацэ́н
Р. эацэ́ну
Д. эацэ́ну
В. эацэ́н
Т. эацэ́нам
М. эацэ́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эацэ́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эацэ́навы эацэ́навая эацэ́навае эацэ́навыя
Р. эацэ́навага эацэ́навай
эацэ́навае		 эацэ́навага эацэ́навых
Д. эацэ́наваму эацэ́навай эацэ́наваму эацэ́навым
В. эацэ́навы (неадуш.)
эацэ́навага (адуш.)		 эацэ́навую эацэ́навае эацэ́навыя (неадуш.)
эацэ́навых (адуш.)
Т. эацэ́навым эацэ́навай
эацэ́наваю		 эацэ́навым эацэ́навымі
М. эацэ́навым эацэ́навай эацэ́навым эацэ́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.