шу́стаць
‘лятаць з шумам; кідаць што-небудзь з шумам’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шу́стаю |
шу́стаем |
2-я ас. |
шу́стаеш |
шу́стаеце |
3-я ас. |
шу́стае |
шу́стаюць |
Прошлы час |
м. |
шу́стаў |
шу́сталі |
ж. |
шу́стала |
н. |
шу́стала |
Загадны лад |
2-я ас. |
шу́стай |
шу́стайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шу́стаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
шусто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
шусто́ўка |
Р. |
шусто́ўкі |
Д. |
шусто́ўцы |
В. |
шусто́ўку |
Т. |
шусто́ўкай шусто́ўкаю |
М. |
шусто́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шу́стра
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
шу́стра |
шустрэ́й |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
шустраво́кі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шустраво́кі |
шустраво́кая |
шустраво́кае |
шустраво́кія |
Р. |
шустраво́кага |
шустраво́кай шустраво́кае |
шустраво́кага |
шустраво́кіх |
Д. |
шустраво́каму |
шустраво́кай |
шустраво́каму |
шустраво́кім |
В. |
шустраво́кі (неадуш.) шустраво́кага (адуш.) |
шустраво́кую |
шустраво́кае |
шустраво́кія (неадуш.) шустраво́кіх (адуш.) |
Т. |
шустраво́кім |
шустраво́кай шустраво́каю |
шустраво́кім |
шустраво́кімі |
М. |
шустраво́кім |
шустраво́кай |
шустраво́кім |
шустраво́кіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
шу́странькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шу́странькі |
шу́странькая |
шу́странькае |
шу́странькія |
Р. |
шу́странькага |
шу́странькай шу́странькае |
шу́странькага |
шу́странькіх |
Д. |
шу́странькаму |
шу́странькай |
шу́странькаму |
шу́странькім |
В. |
шу́странькі (неадуш.) шу́странькага (адуш.) |
шу́странькую |
шу́странькае |
шу́странькія (неадуш.) шу́странькіх (адуш.) |
Т. |
шу́странькім |
шу́странькай шу́странькаю |
шу́странькім |
шу́странькімі |
М. |
шу́странькім |
шу́странькай |
шу́странькім |
шу́странькіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
шу́страсць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
шу́страсць |
Р. |
шу́страсці |
Д. |
шу́страсці |
В. |
шу́страсць |
Т. |
шу́страсцю |
М. |
шу́страсці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шу́стры
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шу́стры |
шу́страя |
шу́страе |
шу́стрыя |
Р. |
шу́страга |
шу́страй шу́страе |
шу́страга |
шу́стрых |
Д. |
шу́страму |
шу́страй |
шу́страму |
шу́стрым |
В. |
шу́стры (неадуш.) шу́страга (адуш.) |
шу́струю |
шу́страе |
шу́стрыя (неадуш.) шу́стрых (адуш.) |
Т. |
шу́стрым |
шу́страй шу́страю |
шу́стрым |
шу́стрымі |
М. |
шу́стрым |
шу́страй |
шу́стрым |
шу́стрых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шу́стрык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шу́стрык |
шу́стрыкі |
Р. |
шу́стрыка |
шу́стрыкаў |
Д. |
шу́стрыку |
шу́стрыкам |
В. |
шу́стрыка |
шу́стрыкаў |
Т. |
шу́стрыкам |
шу́стрыкамі |
М. |
шу́стрыку |
шу́стрыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
шустрэ́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шустрэ́ю |
шустрэ́ем |
2-я ас. |
шустрэ́еш |
шустрэ́еце |
3-я ас. |
шустрэ́е |
шустрэ́юць |
Прошлы час |
м. |
шустрэ́ў |
шустрэ́лі |
ж. |
шустрэ́ла |
н. |
шустрэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шустрэ́й |
шустрэ́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шустрэ́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.