чалавеказна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
чалавеказна́ўства |
| Р. |
чалавеказна́ўства |
| Д. |
чалавеказна́ўству |
| В. |
чалавеказна́ўства |
| Т. |
чалавеказна́ўствам |
| М. |
чалавеказна́ўстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
чалавеказна́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чалавеказна́ўчы |
чалавеказна́ўчая |
чалавеказна́ўчае |
чалавеказна́ўчыя |
| Р. |
чалавеказна́ўчага |
чалавеказна́ўчай
чалавеказна́ўчае |
чалавеказна́ўчага |
чалавеказна́ўчых |
| Д. |
чалавеказна́ўчаму |
чалавеказна́ўчай |
чалавеказна́ўчаму |
чалавеказна́ўчым |
| В. |
чалавеказна́ўчы (неадуш.)
чалавеказна́ўчага (адуш.) |
чалавеказна́ўчую |
чалавеказна́ўчае |
чалавеказна́ўчыя (неадуш.)
чалавеказна́ўчых (адуш.) |
| Т. |
чалавеказна́ўчым |
чалавеказна́ўчай
чалавеказна́ўчаю |
чалавеказна́ўчым |
чалавеказна́ўчымі |
| М. |
чалавеказна́ўчым |
чалавеказна́ўчай |
чалавеказна́ўчым |
чалавеказна́ўчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
чалавекалю́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чалавекалю́б |
чалавекалю́бы |
| Р. |
чалавекалю́ба |
чалавекалю́баў |
| Д. |
чалавекалю́бу |
чалавекалю́бам |
| В. |
чалавекалю́ба |
чалавекалю́баў |
| Т. |
чалавекалю́бам |
чалавекалю́бамі |
| М. |
чалавекалю́бе |
чалавекалю́бах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чалавекалю́бец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чалавекалю́бец |
чалавекалю́бцы |
| Р. |
чалавекалю́бца |
чалавекалю́бцаў |
| Д. |
чалавекалю́бцу |
чалавекалю́бцам |
| В. |
чалавекалю́бца |
чалавекалю́бцаў |
| Т. |
чалавекалю́бцам |
чалавекалю́бцамі |
| М. |
чалавекалю́бцу |
чалавекалю́бцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чалавекалюбі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чалавекалюбі́вы |
чалавекалюбі́вая |
чалавекалюбі́вае |
чалавекалюбі́выя |
| Р. |
чалавекалюбі́вага |
чалавекалюбі́вай
чалавекалюбі́вае |
чалавекалюбі́вага |
чалавекалюбі́вых |
| Д. |
чалавекалюбі́ваму |
чалавекалюбі́вай |
чалавекалюбі́ваму |
чалавекалюбі́вым |
| В. |
чалавекалюбі́вы (неадуш.)
чалавекалюбі́вага (адуш.) |
чалавекалюбі́вую |
чалавекалюбі́вае |
чалавекалюбі́выя (неадуш.)
чалавекалюбі́вых (адуш.) |
| Т. |
чалавекалюбі́вым |
чалавекалюбі́вай
чалавекалюбі́ваю |
чалавекалюбі́вым |
чалавекалюбі́вымі |
| М. |
чалавекалюбі́вым |
чалавекалюбі́вай |
чалавекалюбі́вым |
чалавекалюбі́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чалавекалю́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| чалавекалю́бна |
- |
- |
чалавекалю́бнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
чалавекалю́бнасць |
| Р. |
чалавекалю́бнасці |
| Д. |
чалавекалю́бнасці |
| В. |
чалавекалю́бнасць |
| Т. |
чалавекалю́бнасцю |
| М. |
чалавекалю́бнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
чалавекалю́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чалавекалю́бны |
чалавекалю́бная |
чалавекалю́бнае |
чалавекалю́бныя |
| Р. |
чалавекалю́бнага |
чалавекалю́бнай
чалавекалю́бнае |
чалавекалю́бнага |
чалавекалю́бных |
| Д. |
чалавекалю́бнаму |
чалавекалю́бнай |
чалавекалю́бнаму |
чалавекалю́бным |
| В. |
чалавекалю́бны (неадуш.)
чалавекалю́бнага (адуш.) |
чалавекалю́бную |
чалавекалю́бнае |
чалавекалю́бныя (неадуш.)
чалавекалю́бных (адуш.) |
| Т. |
чалавекалю́бным |
чалавекалю́бнай
чалавекалю́бнаю |
чалавекалю́бным |
чалавекалю́бнымі |
| М. |
чалавекалю́бным |
чалавекалю́бнай |
чалавекалю́бным |
чалавекалю́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.