чалавекалю́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чалавекалю́б чалавекалю́бы
Р. чалавекалю́ба чалавекалю́баў
Д. чалавекалю́бу чалавекалю́бам
В. чалавекалю́ба чалавекалю́баў
Т. чалавекалю́бам чалавекалю́бамі
М. чалавекалю́бе чалавекалю́бах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)