чалавекалю́бец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чалавекалю́бец | чалавекалю́бцы | |
чалавекалю́бца | чалавекалю́бцаў | |
чалавекалю́бцу | чалавекалю́бцам | |
чалавекалю́бца | чалавекалю́бцаў | |
чалавекалю́бцам | чалавекалю́бцамі | |
чалавекалю́бцу | чалавекалю́бцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)