чалавекалю́бец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чалавекалю́бец чалавекалю́бцы
Р. чалавекалю́бца чалавекалю́бцаў
Д. чалавекалю́бцу чалавекалю́бцам
В. чалавекалю́бца чалавекалю́бцаў
Т. чалавекалю́бцам чалавекалю́бцамі
М. чалавекалю́бцу чалавекалю́бцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)