уцягну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уцягну́ся |
уця́гнемся |
2-я ас. |
уця́гнешся |
уця́гнецеся |
3-я ас. |
уця́гнецца |
уця́гнуцца |
Прошлы час |
м. |
уцягну́ўся |
уцягну́ліся |
ж. |
уцягну́лася |
н. |
уцягну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
уцягні́ся |
уцягні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уцягну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уцягну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уцягну́ |
уця́гнем |
2-я ас. |
уця́гнеш |
уця́гнеце |
3-я ас. |
уця́гне |
уця́гнуць |
Прошлы час |
м. |
уцягну́ў |
уцягну́лі |
ж. |
уцягну́ла |
н. |
уцягну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уцягні́ |
уцягні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уцягну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уця́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уця́жаны |
уця́жаная |
уця́жанае |
уця́жаныя |
Р. |
уця́жанага |
уця́жанай уця́жанае |
уця́жанага |
уця́жаных |
Д. |
уця́жанаму |
уця́жанай |
уця́жанаму |
уця́жаным |
В. |
уця́жаны (неадуш.) уця́жанага (адуш.) |
уця́жаную |
уця́жанае |
уця́жаныя (неадуш.) уця́жаных (адуш.) |
Т. |
уця́жаным |
уця́жанай уця́жанаю |
уця́жаным |
уця́жанымі |
М. |
уця́жаным |
уця́жанай |
уця́жаным |
уця́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
уцяжа́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уцяжа́раны |
уцяжа́раная |
уцяжа́ранае |
уцяжа́раныя |
Р. |
уцяжа́ранага |
уцяжа́ранай уцяжа́ранае |
уцяжа́ранага |
уцяжа́раных |
Д. |
уцяжа́ранаму |
уцяжа́ранай |
уцяжа́ранаму |
уцяжа́раным |
В. |
уцяжа́раны (неадуш.) уцяжа́ранага (адуш.) |
уцяжа́раную |
уцяжа́ранае |
уцяжа́раныя (неадуш.) уцяжа́раных (адуш.) |
Т. |
уцяжа́раным |
уцяжа́ранай уцяжа́ранаю |
уцяжа́раным |
уцяжа́ранымі |
М. |
уцяжа́раным |
уцяжа́ранай |
уцяжа́раным |
уцяжа́раных |
Кароткая форма: уцяжа́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уцяжа́рвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уцяжа́рвальнік |
уцяжа́рвальнікі |
Р. |
уцяжа́рвальніка |
уцяжа́рвальнікаў |
Д. |
уцяжа́рвальніку |
уцяжа́рвальнікам |
В. |
уцяжа́рвальнік |
уцяжа́рвальнікі |
Т. |
уцяжа́рвальнікам |
уцяжа́рвальнікамі |
М. |
уцяжа́рвальніку |
уцяжа́рвальніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уцяжа́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
уцяжа́рванне |
Р. |
уцяжа́рвання |
Д. |
уцяжа́рванню |
В. |
уцяжа́рванне |
Т. |
уцяжа́рваннем |
М. |
уцяжа́рванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уцяжа́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
уцяжа́рваецца |
уцяжа́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
уцяжа́рваўся |
уцяжа́рваліся |
ж. |
уцяжа́рвалася |
н. |
уцяжа́рвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.