Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

упускны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упускны́ упускна́я упускно́е упускны́я
Р. упускно́га упускно́й
упускно́е
упускно́га упускны́х
Д. упускно́му упускно́й упускно́му упускны́м
В. упускны́ (неадуш.)
упускно́га (адуш.)
упускну́ю упускно́е упускны́я (неадуш.)
упускны́х (адуш.)
Т. упускны́м упускно́й
упускно́ю
упускны́м упускны́мі
М. упускны́м упускно́й упускны́м упускны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упусту́ю

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упусту́ю - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упусці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упушчу́ упу́сцім
2-я ас. упу́сціш упу́сціце
3-я ас. упу́сціць упу́сцяць
Прошлы час
м. упусці́ў упусці́лі
ж. упусці́ла
н. упусці́ла
Загадны лад
2-я ас. упусці́ упусці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час упусці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упу́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упу́шчаны упу́шчаная упу́шчанае упу́шчаныя
Р. упу́шчанага упу́шчанай
упу́шчанае
упу́шчанага упу́шчаных
Д. упу́шчанаму упу́шчанай упу́шчанаму упу́шчаным
В. упу́шчаны (неадуш.)
упу́шчанага (адуш.)
упу́шчаную упу́шчанае упу́шчаныя (неадуш.)
упу́шчаных (адуш.)
Т. упу́шчаным упу́шчанай
упу́шчанаю
упу́шчаным упу́шчанымі
М. упу́шчаным упу́шчанай упу́шчаным упу́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

упу́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упу́шчаны упу́шчаная упу́шчанае упу́шчаныя
Р. упу́шчанага упу́шчанай
упу́шчанае
упу́шчанага упу́шчаных
Д. упу́шчанаму упу́шчанай упу́шчанаму упу́шчаным
В. упу́шчаны (неадуш.)
упу́шчанага (адуш.)
упу́шчаную упу́шчанае упу́шчаныя (неадуш.)
упу́шчаных (адуш.)
Т. упу́шчаным упу́шчанай
упу́шчанаю
упу́шчаным упу́шчанымі
М. упу́шчаным упу́шчанай упу́шчаным упу́шчаных

Кароткая форма: упу́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

упушчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упушчэ́нне упушчэ́нні
Р. упушчэ́ння упушчэ́нняў
Д. упушчэ́нню упушчэ́нням
В. упушчэ́нне упушчэ́нні
Т. упушчэ́ннем упушчэ́ннямі
М. упушчэ́нні упушчэ́ннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

упушчэ́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упушчэ́нства упушчэ́нствы
Р. упушчэ́нства упушчэ́нстваў
Д. упушчэ́нству упушчэ́нствам
В. упушчэ́нства упушчэ́нствы
Т. упушчэ́нствам упушчэ́нствамі
М. упушчэ́нстве упушчэ́нствах

Крыніцы: piskunou2012.