упушчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упушчэ́нне упушчэ́нні
Р. упушчэ́ння упушчэ́нняў
Д. упушчэ́нню упушчэ́нням
В. упушчэ́нне упушчэ́нні
Т. упушчэ́ннем упушчэ́ннямі
М. упушчэ́нні упушчэ́ннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)