упераджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упераджа́ю |
упераджа́ем |
2-я ас. |
упераджа́еш |
упераджа́еце |
3-я ас. |
упераджа́е |
упераджа́юць |
Прошлы час |
м. |
упераджа́ў |
упераджа́лі |
ж. |
упераджа́ла |
н. |
упераджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
упераджа́й |
упераджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
упераджа́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
упе́радзе
прыназоўнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упе́радзе
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
упе́радзе |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упераза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уперажу́ |
упяра́жам |
2-я ас. |
упяра́жаш |
упяра́жаце |
3-я ас. |
упяра́жа |
упяра́жуць |
Прошлы час |
м. |
упераза́ў |
упераза́лі |
ж. |
упераза́ла |
н. |
упераза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уперажы́ |
уперажы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
упераза́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
упераме́жку
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
упераме́жку |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упераме́шку
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
упераме́шку |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упе́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
упе́раны |
упе́раная |
упе́ранае |
упе́раныя |
Р. |
упе́ранага |
упе́ранай упе́ранае |
упе́ранага |
упе́раных |
Д. |
упе́ранаму |
упе́ранай |
упе́ранаму |
упе́раным |
В. |
упе́раны (неадуш.) упе́ранага (адуш.) |
упе́раную |
упе́ранае |
упе́раныя (неадуш.) упе́раных (адуш.) |
Т. |
упе́раным |
упе́ранай упе́ранаю |
упе́раным |
упе́ранымі |
М. |
упе́раным |
упе́ранай |
упе́раным |
упе́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
уперахва́т
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
уперахва́т |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.