упераджа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упераджа́ю упераджа́ем
2-я ас. упераджа́еш упераджа́еце
3-я ас. упераджа́е упераджа́юць
Прошлы час
м. упераджа́ў упераджа́лі
ж. упераджа́ла
н. упераджа́ла
Загадны лад
2-я ас. упераджа́й упераджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упераджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)