Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

упаго́н

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упаго́н - -

Крыніцы: piskunou2012.

упа́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. упа́д
Р. упа́ду

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упадаба́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. упадаба́насць
Р. упадаба́насці
Д. упадаба́насці
В. упадаба́насць
Т. упадаба́насцю
М. упадаба́насці

Крыніцы: piskunou2012.

упадаба́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. упадаба́нне
Р. упадаба́ння
Д. упадаба́нню
В. упадаба́нне
Т. упадаба́ннем
М. упадаба́нні

Крыніцы: piskunou2012.

упадаба́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упадаба́ны упадаба́ная упадаба́нае упадаба́ныя
Р. упадаба́нага упадаба́най
упадаба́нае
упадаба́нага упадаба́ных
Д. упадаба́наму упадаба́най упадаба́наму упадаба́ным
В. упадаба́ны (неадуш.)
упадаба́нага (адуш.)
упадаба́ную упадаба́нае упадаба́ныя (неадуш.)
упадаба́ных (адуш.)
Т. упадаба́ным упадаба́най
упадаба́наю
упадаба́ным упадаба́нымі
М. упадаба́ным упадаба́най упадаба́ным упадаба́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

упадаба́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упадаба́ны упадаба́ная упадаба́нае упадаба́ныя
Р. упадаба́нага упадаба́най
упадаба́нае
упадаба́нага упадаба́ных
Д. упадаба́наму упадаба́най упадаба́наму упадаба́ным
В. упадаба́ны (неадуш.)
упадаба́нага (адуш.)
упадаба́ную упадаба́нае упадаба́ныя (неадуш.)
упадаба́ных (адуш.)
Т. упадаба́ным упадаба́най
упадаба́наю
упадаба́ным упадаба́нымі
М. упадаба́ным упадаба́най упадаба́ным упадаба́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

упадаба́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упадаба́ны упадаба́ная упадаба́нае упадаба́ныя
Р. упадаба́нага упадаба́най
упадаба́нае
упадаба́нага упадаба́ных
Д. упадаба́наму упадаба́най упадаба́наму упадаба́ным
В. упадаба́ны (неадуш.)
упадаба́нага (адуш.)
упадаба́ную упадаба́нае упадаба́ныя (неадуш.)
упадаба́ных (адуш.)
Т. упадаба́ным упадаба́най
упадаба́наю
упадаба́ным упадаба́нымі
М. упадаба́ным упадаба́най упадаба́ным упадаба́ных

Кароткая форма: упадаба́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

упадаба́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упадаба́юся упадаба́емся
2-я ас. упадаба́ешся упадаба́ецеся
3-я ас. упадаба́ецца упадаба́юцца
Прошлы час
м. упадаба́ўся упадаба́ліся
ж. упадаба́лася
н. упадаба́лася
Загадны лад
2-я ас. упадаба́йся упадаба́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час упадаба́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упадаба́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упадаба́ю упадаба́ем
2-я ас. упадаба́еш упадаба́еце
3-я ас. упадаба́е упадаба́юць
Прошлы час
м. упадаба́ў упадаба́лі
ж. упадаба́ла
н. упадаба́ла
Загадны лад
2-я ас. упадаба́й упадаба́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час упадаба́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упадабне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упадабне́нне упадабне́нні
Р. упадабне́ння упадабне́нняў
Д. упадабне́нню упадабне́нням
В. упадабне́нне упадабне́нні
Т. упадабне́ннем упадабне́ннямі
М. упадабне́нні упадабне́ннях

Крыніцы: piskunou2012.