упадабне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| упадабне́нне | упадабне́нні | |
| упадабне́ння | упадабне́нняў | |
| упадабне́нню | упадабне́нням | |
| упадабне́нне | упадабне́нні | |
| упадабне́ннем | упадабне́ннямі | |
| упадабне́нні | упадабне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)