упадабне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упадабне́нне упадабне́нні
Р. упадабне́ння упадабне́нняў
Д. упадабне́нню упадабне́нням
В. упадабне́нне упадабне́нні
Т. упадабне́ннем упадабне́ннямі
М. упадабне́нні упадабне́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)