удыхну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
удыхну́ты |
удыхну́тая |
удыхну́тае |
удыхну́тыя |
Р. |
удыхну́тага |
удыхну́тай удыхну́тае |
удыхну́тага |
удыхну́тых |
Д. |
удыхну́таму |
удыхну́тай |
удыхну́таму |
удыхну́тым |
В. |
удыхну́ты (неадуш.) удыхну́тага (адуш.) |
удыхну́тую |
удыхну́тае |
удыхну́тыя (неадуш.) удыхну́тых (адуш.) |
Т. |
удыхну́тым |
удыхну́тай удыхну́таю |
удыхну́тым |
удыхну́тымі |
М. |
удыхну́тым |
удыхну́тай |
удыхну́тым |
удыхну́тых |
Кароткая форма: удыхну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
удыхну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
удыхне́цца |
удыхну́цца |
Прошлы час |
м. |
удыхну́ўся |
удыхну́ліся |
ж. |
удыхну́лася |
н. |
удыхну́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
удыхну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удыхну́ |
удыхнё́м |
2-я ас. |
удыхне́ш |
удыхняце́ |
3-я ас. |
удыхне́ |
удыхну́ць |
Прошлы час |
м. |
удыхну́ў |
удыхну́лі |
ж. |
удыхну́ла |
н. |
удыхну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
удыхні́ |
удыхні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
удыхну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.