Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авжзмноруыэ

удо́він

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удо́він удо́віна удо́віна удо́віны
Р. удо́вінага удо́вінай
удо́вінае		 удо́вінага удо́віных
Д. удо́вінаму удо́вінай удо́вінаму удо́віным
В. удо́він (неадуш.)
удо́вінага (адуш.)		 удо́віну удо́віна удо́віны (неадуш.)
удо́віных (адуш.)
Т. удо́віным удо́вінай
удо́вінаю		 удо́віным удо́вінымі
М. удо́віным удо́вінай удо́віным удо́віных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

удо́він

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удо́він удо́віна удо́віна удо́віны
Р. удо́вінага удо́вінай
удо́вінае		 удо́вінага удо́віных
Д. удо́вінаму удо́вінай удо́вінаму удо́віным
В. удо́він (неадуш.)
удо́вінага (адуш.)		 удо́віну удо́віна удо́віны (неадуш.)
удо́віных (адуш.)
Т. удо́віным удо́вінай
удо́вінаю		 удо́віным удо́вінымі
М. удо́віным удо́вінай удо́віным удо́віных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

удо́вы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удо́вы удо́вая удо́вае удо́выя
Р. удо́вага удо́вай
удо́вае		 удо́вага удо́вых
Д. удо́ваму удо́вай удо́ваму удо́вым
В. удо́вы (неадуш.)
удо́вага (адуш.)		 удо́вую удо́вае удо́выя (неадуш.)
удо́вых (адуш.)
Т. удо́вым удо́вай
удо́ваю		 удо́вым удо́вымі
М. удо́вым удо́вай удо́вым удо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удо́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. удо́д удо́ды
Р. удо́да удо́даў
Д. удо́ду удо́дам
В. удо́да удо́даў
Т. удо́дам удо́дамі
М. удо́дзе удо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удо́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удо́давы удо́давая удо́давае удо́давыя
Р. удо́давага удо́давай
удо́давае		 удо́давага удо́давых
Д. удо́даваму удо́давай удо́даваму удо́давым
В. удо́давы (неадуш.)
удо́давага (адуш.)		 удо́давую удо́давае удо́давыя (неадуш.)
удо́давых (адуш.)
Т. удо́давым удо́давай
удо́даваю		 удо́давым удо́давымі
М. удо́давым удо́давай удо́давым удо́давых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удо́давыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. удо́давыя
Р. удо́давых
Д. удо́давым
В. удо́давых
Т. удо́давымі
М. удо́давых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

удо́дні

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удо́дні - -

Крыніцы: piskunou2012.

удо́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. удо́й удо́і
Р. удо́ю удо́яў
Д. удо́ю удо́ям
В. удо́й удо́і
Т. удо́ем удо́ямі
М. удо́і удо́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удо́йлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. удо́йлівасць
Р. удо́йлівасці
Д. удо́йлівасці
В. удо́йлівасць
Т. удо́йлівасцю
М. удо́йлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

удо́йлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удо́йлівы удо́йлівая удо́йлівае удо́йлівыя
Р. удо́йлівага удо́йлівай
удо́йлівае		 удо́йлівага удо́йлівых
Д. удо́йліваму удо́йлівай удо́йліваму удо́йлівым
В. удо́йлівы (неадуш.)
удо́йлівага (адуш.)		 удо́йлівую удо́йлівае удо́йлівыя (неадуш.)
удо́йлівых (адуш.)
Т. удо́йлівым удо́йлівай
удо́йліваю		 удо́йлівым удо́йлівымі
М. удо́йлівым удо́йлівай удо́йлівым удо́йлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.