Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

удво́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удво́ю удво́ім
2-я ас. удво́іш удво́іце
3-я ас. удво́іць удво́яць
Прошлы час
м. удво́іў удво́ілі
ж. удво́іла
н. удво́іла
Загадны лад
2-я ас. удво́й удво́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час удво́іўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удво́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. удво́йванне
Р. удво́йвання
Д. удво́йванню
В. удво́йванне
Т. удво́йваннем
М. удво́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

удво́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. удво́йваецца удво́йваюцца
Прошлы час
м. удво́йваўся удво́йваліся
ж. удво́йвалася
н. удво́йвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удво́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. удво́йваю удво́йваем
2-я ас. удво́йваеш удво́йваеце
3-я ас. удво́йвае удво́йваюць
Прошлы час
м. удво́йваў удво́йвалі
ж. удво́йвала
н. удво́йвала
Загадны лад
2-я ас. удво́йвай удво́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час удво́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удво́йчы

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удво́йчы - -

Крыніцы: piskunou2012.

удво́х

‘аб мужчы+нах’

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удво́х - -

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

удву́х

‘аб мужчы+нах’

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удву́х - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.