тэалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэалагі́чны |
тэалагі́чная |
тэалагі́чнае |
тэалагі́чныя |
| Р. |
тэалагі́чнага |
тэалагі́чнай тэалагі́чнае |
тэалагі́чнага |
тэалагі́чных |
| Д. |
тэалагі́чнаму |
тэалагі́чнай |
тэалагі́чнаму |
тэалагі́чным |
| В. |
тэалагі́чны (неадуш.) тэалагі́чнага (адуш.) |
тэалагі́чную |
тэалагі́чнае |
тэалагі́чныя (неадуш.) тэалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
тэалагі́чным |
тэалагі́чнай тэалагі́чнаю |
тэалагі́чным |
тэалагі́чнымі |
| М. |
тэалагі́чным |
тэалагі́чнай |
тэалагі́чным |
тэалагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэало́гія |
| Р. |
тэало́гіі |
| Д. |
тэало́гіі |
| В. |
тэало́гію |
| Т. |
тэало́гіяй тэало́гіяю |
| М. |
тэало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэарэ́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэарэ́ма |
тэарэ́мы |
| Р. |
тэарэ́мы |
тэарэ́м |
| Д. |
тэарэ́ме |
тэарэ́мам |
| В. |
тэарэ́му |
тэарэ́мы |
| Т. |
тэарэ́май тэарэ́маю |
тэарэ́мамі |
| М. |
тэарэ́ме |
тэарэ́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэарэтызава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэарэтызава́нне |
| Р. |
тэарэтызава́ння |
| Д. |
тэарэтызава́нню |
| В. |
тэарэтызава́нне |
| Т. |
тэарэтызава́ннем |
| М. |
тэарэтызава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэарэтызава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тэарэтызу́ю |
тэарэтызу́ем |
| 2-я ас. |
тэарэтызу́еш |
тэарэтызу́еце |
| 3-я ас. |
тэарэтызу́е |
тэарэтызу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
тэарэтызава́ў |
тэарэтызава́лі |
| ж. |
тэарэтызава́ла |
| н. |
тэарэтызава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тэарэтызу́й |
тэарэтызу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тэарэтызу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэарэтыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэарэтыза́цыя |
| Р. |
тэарэтыза́цыі |
| Д. |
тэарэтыза́цыі |
| В. |
тэарэтыза́цыю |
| Т. |
тэарэтыза́цыяй тэарэтыза́цыяю |
| М. |
тэарэтыза́цыі |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэарэты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэарэты́зм |
| Р. |
тэарэты́зму |
| Д. |
тэарэты́зму |
| В. |
тэарэты́зм |
| Т. |
тэарэты́змам |
| М. |
тэарэты́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэарэ́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэарэ́тык |
тэарэ́тыкі |
| Р. |
тэарэ́тыка |
тэарэ́тыкаў |
| Д. |
тэарэ́тыку |
тэарэ́тыкам |
| В. |
тэарэ́тыка |
тэарэ́тыкаў |
| Т. |
тэарэ́тыкам |
тэарэ́тыкамі |
| М. |
тэарэ́тыку |
тэарэ́тыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.