тэі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тэі́зм | |
| тэі́зму | |
| тэі́зму | |
| тэі́зм | |
| тэі́змам | |
| тэі́зме |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннітэі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тэі́н | |
| тэі́ну | |
| тэі́ну | |
| тэі́н | |
| тэі́нам | |
| тэі́не |
Крыніцы:
тэі́навы
прыметнік, адносны
| тэі́навы | тэі́навая | тэі́навае | тэі́навыя | |
| тэі́навага | тэі́навай тэі́навае |
тэі́навага | тэі́навых | |
| тэі́наваму | тэі́навай | тэі́наваму | тэі́навым | |
| тэі́навы ( тэі́навага ( |
тэі́навую | тэі́навае | тэі́навыя ( тэі́навых ( |
|
| тэі́навым | тэі́навай тэі́наваю |
тэі́навым | тэі́навымі | |
| тэі́навым | тэі́навай | тэі́навым | тэі́навых | |
Крыніцы:
тэі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тэі́ст | тэі́сты | |
| тэі́ста | тэі́стаў | |
| тэі́сту | тэі́стам | |
| тэі́ста | тэі́стаў | |
| тэі́стам | тэі́стамі | |
| тэі́сце | тэі́стах |
Крыніцы:
тэі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| тэі́стка | тэі́сткі | |
| тэі́сткі | тэі́стак | |
| тэі́стцы | тэі́сткам | |
| тэі́стку | тэі́стак | |
| тэі́сткай тэі́сткаю |
тэі́сткамі | |
| тэі́стцы | тэі́стках |
Крыніцы:
тэісты́чны
прыметнік, адносны
| тэісты́чны | тэісты́чная | тэісты́чнае | тэісты́чныя | |
| тэісты́чнага | тэісты́чнай тэісты́чнае |
тэісты́чнага | тэісты́чных | |
| тэісты́чнаму | тэісты́чнай | тэісты́чнаму | тэісты́чным | |
| тэісты́чны ( тэісты́чнага ( |
тэісты́чную | тэісты́чнае | тэісты́чныя ( тэісты́чных ( |
|
| тэісты́чным | тэісты́чнай тэісты́чнаю |
тэісты́чным | тэісты́чнымі | |
| тэісты́чным | тэісты́чнай | тэісты́чным | тэісты́чных | |
Крыніцы: