Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдзійклмнопрстўфхчш

тэабрамі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тэабрамі́н
Р. тэабрамі́ну
Д. тэабрамі́ну
В. тэабрамі́н
Т. тэабрамі́нам
М. тэабрамі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тэаго́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тэаго́нія
Р. тэаго́ніі
Д. тэаго́ніі
В. тэаго́нію
Т. тэаго́ніяй
тэаго́ніяю
М. тэаго́ніі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэадалі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэадалі́т тэадалі́ты
Р. тэадалі́та тэадалі́таў
Д. тэадалі́ту тэадалі́там
В. тэадалі́т тэадалі́ты
Т. тэадалі́там тэадалі́тамі
М. тэадалі́це тэадалі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэадалі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэадалі́тны тэадалі́тная тэадалі́тнае тэадалі́тныя
Р. тэадалі́тнага тэадалі́тнай
тэадалі́тнае		 тэадалі́тнага тэадалі́тных
Д. тэадалі́тнаму тэадалі́тнай тэадалі́тнаму тэадалі́тным
В. тэадалі́тны (неадуш.)
тэадалі́тнага (адуш.)		 тэадалі́тную тэадалі́тнае тэадалі́тныя (неадуш.)
тэадалі́тных (адуш.)
Т. тэадалі́тным тэадалі́тнай
тэадалі́тнаю		 тэадалі́тным тэадалі́тнымі
М. тэадалі́тным тэадалі́тнай тэадалі́тным тэадалі́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэадалі́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэадалі́тчык тэадалі́тчыкі
Р. тэадалі́тчыка тэадалі́тчыкаў
Д. тэадалі́тчыку тэадалі́тчыкам
В. тэадалі́тчыка тэадалі́тчыкаў
Т. тэадалі́тчыкам тэадалі́тчыкамі
М. тэадалі́тчыку тэадалі́тчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тэадыцэ́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тэадыцэ́я
Р. тэадыцэ́і
Д. тэадыцэ́і
В. тэадыцэ́ю
Т. тэадыцэ́яй
тэадыцэ́яю
М. тэадыцэ́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

тэакраты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэакраты́чны тэакраты́чная тэакраты́чнае тэакраты́чныя
Р. тэакраты́чнага тэакраты́чнай
тэакраты́чнае		 тэакраты́чнага тэакраты́чных
Д. тэакраты́чнаму тэакраты́чнай тэакраты́чнаму тэакраты́чным
В. тэакраты́чны (неадуш.)
тэакраты́чнага (адуш.)		 тэакраты́чную тэакраты́чнае тэакраты́чныя (неадуш.)
тэакраты́чных (адуш.)
Т. тэакраты́чным тэакраты́чнай
тэакраты́чнаю		 тэакраты́чным тэакраты́чнымі
М. тэакраты́чным тэакраты́чнай тэакраты́чным тэакраты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэакра́тыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тэакра́тыя
Р. тэакра́тыі
Д. тэакра́тыі
В. тэакра́тыю
Т. тэакра́тыяй
тэакра́тыяю
М. тэакра́тыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэалаге́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тэалаге́ма тэалаге́мы
Р. тэалаге́мы тэалаге́м
Д. тэалаге́ме тэалаге́мам
В. тэалаге́му тэалаге́мы
Т. тэалаге́май
тэалаге́маю		 тэалаге́мамі
М. тэалаге́ме тэалаге́мах

Крыніцы: piskunou2012.

тэалагі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
тэалагі́чна - -