тэалаге́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
тэалаге́ма | тэалаге́мы | |
тэалаге́мы | тэалаге́м | |
тэалаге́ме | тэалаге́мам | |
тэалаге́му | тэалаге́мы | |
тэалаге́май тэалаге́маю |
тэалаге́мамі | |
тэалаге́ме | тэалаге́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)