тэалаге́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| тэалаге́ма | тэалаге́мы | |
| тэалаге́мы | тэалаге́м | |
| тэалаге́ме | тэалаге́мам | |
| тэалаге́му | тэалаге́мы | |
| тэалаге́май тэалаге́маю |
тэалаге́мамі | |
| тэалаге́ме | тэалаге́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)