тэарэ́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тэарэ́тык | тэарэ́тыкі | |
| тэарэ́тыка | тэарэ́тыкаў | |
| тэарэ́тыку | тэарэ́тыкам | |
| тэарэ́тыка | тэарэ́тыкаў | |
| тэарэ́тыкам | тэарэ́тыкамі | |
| тэарэ́тыку | тэарэ́тыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)