тэарэ́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэарэ́тык | тэарэ́тыкі | |
тэарэ́тыка | тэарэ́тыкаў | |
тэарэ́тыку | тэарэ́тыкам | |
тэарэ́тыка | тэарэ́тыкаў | |
тэарэ́тыкам | тэарэ́тыкамі | |
тэарэ́тыку | тэарэ́тыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)