тэарэтызава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
тэарэтызава́нне | |
тэарэтызава́ння | |
тэарэтызава́нню | |
тэарэтызава́нне | |
тэарэтызава́ннем | |
тэарэтызава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)