тэарэтызава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэарэтызава́ны тэарэтызава́ная тэарэтызава́нае тэарэтызава́ныя
Р. тэарэтызава́нага тэарэтызава́най
тэарэтызава́нае		 тэарэтызава́нага тэарэтызава́ных
Д. тэарэтызава́наму тэарэтызава́най тэарэтызава́наму тэарэтызава́ным
В. тэарэтызава́ны (неадуш.)
тэарэтызава́нага (адуш.)		 тэарэтызава́ную тэарэтызава́нае тэарэтызава́ныя (неадуш.)
тэарэтызава́ных (адуш.)
Т. тэарэтызава́ным тэарэтызава́най
тэарэтызава́наю		 тэарэтызава́ным тэарэтызава́нымі
М. тэарэтызава́ным тэарэтызава́най тэарэтызава́ным тэарэтызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)