Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

суце́шлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. суце́шлівасць
Р. суце́шлівасці
Д. суце́шлівасці
В. суце́шлівасць
Т. суце́шлівасцю
М. суце́шлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

суце́шлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суце́шлівы суце́шлівая суце́шлівае суце́шлівыя
Р. суце́шлівага суце́шлівай
суце́шлівае
суце́шлівага суце́шлівых
Д. суце́шліваму суце́шлівай суце́шліваму суце́шлівым
В. суце́шлівы (неадуш.)
суце́шлівага (адуш.)
суце́шлівую суце́шлівае суце́шлівыя (неадуш.)
суце́шлівых (адуш.)
Т. суце́шлівым суце́шлівай
суце́шліваю
суце́шлівым суце́шлівымі
М. суце́шлівым суце́шлівай суце́шлівым суце́шлівых

Крыніцы: piskunou2012.

суцешна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
суцешна суцешней -

Крыніцы: piskunou2012.

суце́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. суце́шнасць
Р. суце́шнасці
Д. суце́шнасці
В. суце́шнасць
Т. суце́шнасцю
М. суце́шнасці

Крыніцы: piskunou2012.

суце́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суце́шнік суце́шнікі
Р. суце́шніка суце́шнікаў
Д. суце́шніку суце́шнікам
В. суце́шніка суце́шнікаў
Т. суце́шнікам суце́шнікамі
М. суце́шніку суце́шніках

Крыніцы: piskunou2012.

суце́шніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суце́шніца суце́шніцы
Р. суце́шніцы суце́шніц
Д. суце́шніцы суце́шніцам
В. суце́шніцу суце́шніц
Т. суце́шніцай
суце́шніцаю
суце́шніцамі
М. суце́шніцы суце́шніцах

Крыніцы: piskunou2012.

суце́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суце́шны суце́шная суце́шнае суце́шныя
Р. суце́шнага суце́шнай
суце́шнае
суце́шнага суце́шных
Д. суце́шнаму суце́шнай суце́шнаму суце́шным
В. суце́шны (неадуш.)
суце́шнага (адуш.)
суце́шную суце́шнае суце́шныя (неадуш.)
суце́шных (адуш.)
Т. суце́шным суце́шнай
суце́шнаю
суце́шным суце́шнымі
М. суце́шным суце́шнай суце́шным суце́шных

Крыніцы: piskunou2012.

суце́шыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. суце́шуся суце́шымся
2-я ас. суце́шышся суце́шыцеся
3-я ас. суце́шыцца суце́шацца
Прошлы час
м. суце́шыўся суце́шыліся
ж. суце́шылася
н. суце́шылася
Загадны лад
2-я ас. суце́шся суце́шцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час суце́шыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суце́шыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. суце́шу суце́шым
2-я ас. суце́шыш суце́шыце
3-я ас. суце́шыць суце́шаць
Прошлы час
м. суце́шыў суце́шылі
ж. суце́шыла
н. суце́шыла
Загадны лад
2-я ас. суце́ш суце́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час суце́шыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Су́цін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Су́цін
Р. Су́ціна
Д. Су́ціну
В. Су́цін
Т. Су́цінам
М. Су́ціне