суце́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| суце́шнік | суце́шнікі | |
| суце́шніка | суце́шнікаў | |
| суце́шніку | суце́шнікам | |
| суце́шніка | суце́шнікаў | |
| суце́шнікам | суце́шнікамі | |
| суце́шніку | суце́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)