Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сузго́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сузго́дны сузго́дная сузго́днае сузго́дныя
Р. сузго́днага сузго́днай
сузго́днае
сузго́днага сузго́дных
Д. сузго́днаму сузго́днай сузго́днаму сузго́дным
В. сузго́дны (неадуш.)
сузго́днага (адуш.)
сузго́дную сузго́днае сузго́дныя (неадуш.)
сузго́дных (адуш.)
Т. сузго́дным сузго́днай
сузго́днаю
сузго́дным сузго́днымі
М. сузго́дным сузго́днай сузго́дным сузго́дных

Крыніцы: piskunou2012.

сузго́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сузго́р’е сузго́р’і
Р. сузго́р’я сузго́р’яў
Д. сузго́р’ю сузго́р’ям
В. сузго́р’е сузго́р’і
Т. сузго́р’ем сузго́р’ямі
М. сузго́р’і сузго́р’ях

Крыніцы: piskunou2012.

Су́здаль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Су́здаль
Р. Су́здаля
Д. Су́здалю
В. Су́здаль
Т. Су́здалем
М. Су́здалі

су́здальскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. су́здальскі су́здальская су́здальскае су́здальскія
Р. су́здальскага су́здальскай
су́здальскае
су́здальскага су́здальскіх
Д. су́здальскаму су́здальскай су́здальскаму су́здальскім
В. су́здальскі (неадуш.)
су́здальскага (адуш.)
су́здальскую су́здальскае су́здальскія (неадуш.)
су́здальскіх (адуш.)
Т. су́здальскім су́здальскай
су́здальскаю
су́здальскім су́здальскімі
М. су́здальскім су́здальскай су́здальскім су́здальскіх

Крыніцы: piskunou2012.

суздо́лець

‘перамагчы, адолець каго-небудзь; змагчы што-небудзь зрабіць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. суздо́лею суздо́леем
2-я ас. суздо́лееш суздо́лееце
3-я ас. суздо́лее суздо́леюць
Прошлы час
м. суздо́леў суздо́лелі
ж. суздо́лела
н. суздо́лела
Загадны лад
2-я ас. суздо́лей суздо́лейце
Дзеепрыслоўе
прош. час суздо́леўшы

Крыніцы: piskunou2012.

суздро́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
суздро́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сузе́мец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сузе́мец сузе́мцы
Р. сузе́мца сузе́мцаў
Д. сузе́мцу сузе́мцам
В. сузе́мца сузе́мцаў
Т. сузе́мцам сузе́мцамі
М. сузе́мцу сузе́мцах

сузіра́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сузіра́льна сузіра́льней -

сузіра́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сузіра́льнасць
Р. сузіра́льнасці
Д. сузіра́льнасці
В. сузіра́льнасць
Т. сузіра́льнасцю
М. сузіра́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сузіра́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сузіра́льнік сузіра́льнікі
Р. сузіра́льніка сузіра́льнікаў
Д. сузіра́льніку сузіра́льнікам
В. сузіра́льніка сузіра́льнікаў
Т. сузіра́льнікам сузіра́льнікамі
М. сузіра́льніку сузіра́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.