сузго́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| сузго́р’е | сузго́р’і | |
| сузго́р’я | сузго́р’яў | |
| сузго́р’ю | сузго́р’ям | |
| сузго́р’е | сузго́р’і | |
| сузго́р’ем | сузго́р’ямі | |
| сузго́р’і | сузго́р’ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)