Пекары́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Пекары́ | |
| Пекаро́ў | |
| Пекара́м | |
| Пекары́ | |
| Пекара́мі | |
| Пекара́х |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэнніпе́карыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пе́карыха | пе́карыхі | |
| пе́карыхі | пе́карых | |
| пе́карысе | пе́карыхам | |
| пе́карыху | пе́карых | |
| пе́карыхай пе́карыхаю |
пе́карыхамі | |
| пе́карысе | пе́карыхах |
Крыніцы:
пе́кацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| пе́каюся | пе́каемся | |
| пе́каешся | пе́каецеся | |
| пе́каецца | пе́каюцца | |
| Прошлы час | ||
| пе́каўся | пе́каліся | |
| пе́калася | ||
| пе́калася | ||
| Загадны лад | ||
| пе́кайся | пе́кайцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пе́каючыся | ||
Крыніцы:
пе́каць
‘біць каго-небудзь чым-небудзь, што ўтварае глухі гук (пекаць каго-небудзь пранікам); забіваць каго-небудзь (пекаць кабана)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| пе́каю | пе́каем | |
| пе́каеш | пе́каеце | |
| пе́кае | пе́каюць | |
| Прошлы час | ||
| пе́каў | пе́калі | |
| пе́кала | ||
| пе́кала | ||
| Загадны лад | ||
| пе́кай | пе́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пе́каючы | ||
Крыніцы:
Пекі́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Пекі́н | |
| Пекі́на | |
| Пекі́ну | |
| Пекі́н | |
| Пекі́нам | |
| Пекі́не |
пекіне́с
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пекіне́с | пекіне́сы | |
| пекіне́са | пекіне́саў | |
| пекіне́су | пекіне́сам | |
| пекіне́са | пекіне́саў | |
| пекіне́сам | пекіне́самі | |
| пекіне́се | пекіне́сах |
Крыніцы:
пекі́нка
‘жан. да пекінец’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пекі́нка | пекі́нкі | |
| пекі́нкі | пекі́нак | |
| пекі́нцы | пекі́нкам | |
| пекі́нку | пекі́нак | |
| пекі́нкай пекі́нкаю |
пекі́нкамі | |
| пекі́нцы | пекі́нках |
Крыніцы:
пекі́нскі
прыметнік, адносны
| пекі́нскі | пекі́нская | пекі́нскае | пекі́нскія | |
| пекі́нскага | пекі́нскай пекі́нскае |
пекі́нскага | пекі́нскіх | |
| пекі́нскаму | пекі́нскай | пекі́нскаму | пекі́нскім | |
| пекі́нскі ( пекі́нскага ( |
пекі́нскую | пекі́нскае | пекі́нскія ( пекі́нскіх ( |
|
| пекі́нскім | пекі́нскай пекі́нскаю |
пекі́нскім | пекі́нскімі | |
| пекі́нскім | пекі́нскай | пекі́нскім | пекі́нскіх | |
Крыніцы:
пекінэ́с
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пекінэ́с | пекінэ́сы | |
| пекінэ́са | пекінэ́саў | |
| пекінэ́су | пекінэ́сам | |
| пекінэ́са | пекінэ́саў | |
| пекінэ́сам | пекінэ́самі | |
| пекінэ́се | пекінэ́сах |
Крыніцы:
пе́кла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пе́кла | |
| пе́кла | |
| пе́клу | |
| пе́кла | |
| пе́клам | |
| пе́кле |
Крыніцы: