пекі́нка
‘жан. да пекінец’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пекі́нка | пекі́нкі | |
| пекі́нкі | пекі́нак | |
| пекі́нцы | пекі́нкам | |
| пекі́нку | пекі́нак | |
| пекі́нкай пекі́нкаю |
пекі́нкамі | |
| пекі́нцы | пекі́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)