Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
гдеёжзклмнрстфхцчшэя-

мірабе́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мірабе́льны мірабе́льная мірабе́льнае мірабе́льныя
Р. мірабе́льнага мірабе́льнай
мірабе́льнае		 мірабе́льнага мірабе́льных
Д. мірабе́льнаму мірабе́льнай мірабе́льнаму мірабе́льным
В. мірабе́льны (неадуш.)
мірабе́льнага (адуш.)		 мірабе́льную мірабе́льнае мірабе́льныя (неадуш.)
мірабе́льных (адуш.)
Т. мірабе́льным мірабе́льнай
мірабе́льнаю		 мірабе́льным мірабе́льнымі
М. мірабе́льным мірабе́льнай мірабе́льным мірабе́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

міра́біліс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. міра́біліс міра́білісы
Р. міра́білісу міра́білісаў
Д. міра́білісу міра́білісам
В. міра́біліс міра́білісы
Т. міра́білісам міра́білісамі
М. міра́білісе міра́білісах

Крыніцы: piskunou2012.

мірабілі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мірабілі́т
Р. мірабілі́ту
Д. мірабілі́ту
В. мірабілі́т
Т. мірабілі́там
М. мірабілі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мірава́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. мірава́я
Р. міраво́й
Д. міраво́й
В. міраву́ю
Т. міраво́й
міраво́ю
М. міраво́й

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

мі́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мі́равы мі́равая мі́равае мі́равыя
Р. мі́равага мі́равай
мі́равае		 мі́равага мі́равых
Д. мі́раваму мі́равай мі́раваму мі́равым
В. мі́равы (неадуш.) мі́равую мі́равае мі́равыя (неадуш.)
Т. мі́равым мі́равай
мі́раваю		 мі́равым мі́равымі
М. мі́равым мі́равай мі́равым мі́равых

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

міравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міравы́ мірава́я міраво́е міравы́я
Р. міраво́га міраво́й
міраво́е		 міраво́га міравы́х
Д. міраво́му міраво́й міраво́му міравы́м
В. міравы́ (неадуш.)
міраво́га (адуш.)		 міраву́ю міраво́е міравы́я (неадуш.)
міравы́х (адуш.)
Т. міравы́м міраво́й
міраво́ю		 міравы́м міравы́мі
М. міравы́м міраво́й міравы́м міравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Міраго́шч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Міраго́шч
Р. Міраго́шча
Д. Міраго́шчу
В. Міраго́шч
Т. Міраго́шчам
М. Міраго́шчы

Міра́дзіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Міра́дзіна
Р. Міра́дзіна
Д. Міра́дзіну
В. Міра́дзіна
Т. Міра́дзінам
М. Міра́дзіне

мірае́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мірае́д мірае́ды
Р. мірае́да мірае́даў
Д. мірае́ду мірае́дам
В. мірае́да мірае́даў
Т. мірае́дам мірае́дамі
М. мірае́дзе мірае́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мірае́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мірае́дскі мірае́дская мірае́дскае мірае́дскія
Р. мірае́дскага мірае́дскай
мірае́дскае		 мірае́дскага мірае́дскіх
Д. мірае́дскаму мірае́дскай мірае́дскаму мірае́дскім
В. мірае́дскі (неадуш.)
мірае́дскага (адуш.)		 мірае́дскую мірае́дскае мірае́дскія (неадуш.)
мірае́дскіх (адуш.)
Т. мірае́дскім мірае́дскай
мірае́дскаю		 мірае́дскім мірае́дскімі
М. мірае́дскім мірае́дскай мірае́дскім мірае́дскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.