Міраго́шч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Міраго́шч
Р. Міраго́шча
Д. Міраго́шчу
В. Міраго́шч
Т. Міраго́шчам
М. Міраго́шчы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)