мостабудаўні́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мостабудаўні́чы |
мостабудаўні́чая |
мостабудаўні́чае |
мостабудаўні́чыя |
| Р. |
мостабудаўні́чага |
мостабудаўні́чай
мостабудаўні́чае |
мостабудаўні́чага |
мостабудаўні́чых |
| Д. |
мостабудаўні́чаму |
мостабудаўні́чай |
мостабудаўні́чаму |
мостабудаўні́чым |
| В. |
мостабудаўні́чы (неадуш.)
мостабудаўні́чага (адуш.) |
мостабудаўні́чую |
мостабудаўні́чае |
мостабудаўні́чыя (неадуш.)
мостабудаўні́чых (адуш.) |
| Т. |
мостабудаўні́чым |
мостабудаўні́чай
мостабудаўні́чаю |
мостабудаўні́чым |
мостабудаўні́чымі |
| М. |
мостабудаўні́чым |
мостабудаўні́чай |
мостабудаўні́чым |
мостабудаўні́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
мостаўкла́дчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мостаўкла́дчык |
мостаўкла́дчыкі |
| Р. |
мостаўкла́дчыка |
мостаўкла́дчыкаў |
| Д. |
мостаўкла́дчыку |
мостаўкла́дчыкам |
| В. |
мостаўкла́дчык |
мостаўкла́дчыкі |
| Т. |
мостаўкла́дчыкам |
мостаўкла́дчыкамі |
| М. |
мостаўкла́дчыку |
мостаўкла́дчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Мо́сткі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Мо́сткі |
| Р. |
Мо́сткаў |
| Д. |
Мо́сткам |
| В. |
Мо́сткі |
| Т. |
Мо́сткамі |
| М. |
Мо́стках |
мо́сцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мо́сцік |
мо́сцікі |
| Р. |
мо́сціка |
мо́сцікаў |
| Д. |
мо́сціку |
мо́сцікам |
| В. |
мо́сцік |
мо́сцікі |
| Т. |
мо́сцікам |
мо́сцікамі |
| М. |
мо́сціку |
мо́сціках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.