кажа́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кажа́нны |
кажа́нная |
кажа́ннае |
кажа́нныя |
Р. |
кажа́ннага |
кажа́ннай кажа́ннае |
кажа́ннага |
кажа́нных |
Д. |
кажа́ннаму |
кажа́ннай |
кажа́ннаму |
кажа́нным |
В. |
кажа́нны (неадуш.) кажа́ннага (адуш.) |
кажа́нную |
кажа́ннае |
кажа́нныя (неадуш.) кажа́нных (адуш.) |
Т. |
кажа́нным |
кажа́ннай кажа́ннаю |
кажа́нным |
кажа́ннымі |
М. |
кажа́нным |
кажа́ннай |
кажа́нным |
кажа́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Кажано́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Кажано́вічы |
Р. |
Кажано́віч Кажано́вічаў |
Д. |
Кажано́вічам |
В. |
Кажано́вічы |
Т. |
Кажано́вічамі |
М. |
Кажано́вічах |
кажа́нчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кажа́нчык |
кажа́нчыкі |
Р. |
кажа́нчыка |
кажа́нчыкаў |
Д. |
кажа́нчыку |
кажа́нчыкам |
В. |
кажа́нчыка |
кажа́нчыкаў |
Т. |
кажа́нчыкам |
кажа́нчыкамі |
М. |
кажа́нчыку |
кажа́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Кажа́н-Гарадо́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Кажа́н-Гарадо́к |
Р. |
Кажа́н-Гарадка́ |
Д. |
Кажа́н-Гарадку́ |
В. |
Кажа́н-Гарадо́к |
Т. |
Кажа́н-Гарадко́м |
М. |
Кажа́н-Гарадку́ |
кажа́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кажа́рка |
кажа́ркі |
Р. |
кажа́ркі |
кажа́рак |
Д. |
кажа́рцы |
кажа́ркам |
В. |
кажа́рку |
кажа́ркі |
Т. |
кажа́ркай кажа́ркаю |
кажа́ркамі |
М. |
кажа́рцы |
кажа́рках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Кажа́ры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Кажа́ры |
Р. |
Кажа́р Кажа́раў |
Д. |
Кажа́рам |
В. |
Кажа́ры |
Т. |
Кажа́рамі |
М. |
Кажа́рах |