Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

добраахво́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
добраахво́тна	добраахво́тней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

добраахво́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

добраахво́тна-прымусо́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	добраахво́тна-прымусо́вы	добраахво́тна-прымусо́вая	добраахво́тна-прымусо́вае	добраахво́тна-прымусо́выя
Р.	добраахво́тна-прымусо́вага	добраахво́тна-прымусо́вай добраахво́тна-прымусо́вае	добраахво́тна-прымусо́вага	добраахво́тна-прымусо́вых
Д.	добраахво́тна-прымусо́ваму	добраахво́тна-прымусо́вай	добраахво́тна-прымусо́ваму	добраахво́тна-прымусо́вым
В.	добраахво́тна-прымусо́вы (неадуш.) добраахво́тна-прымусо́вага (адуш.)	добраахво́тна-прымусо́вую	добраахво́тна-прымусо́вае	добраахво́тна-прымусо́выя (неадуш.) добраахво́тна-прымусо́вых (адуш.)
Т.	добраахво́тна-прымусо́вым	добраахво́тна-прымусо́вай добраахво́тна-прымусо́ваю	добраахво́тна-прымусо́вым	добраахво́тна-прымусо́вымі
М.	добраахво́тна-прымусо́вым	добраахво́тна-прымусо́вай	добраахво́тна-прымусо́вым	добраахво́тна-прымусо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

добраахво́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

добраахво́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	добраахво́тніца	добраахво́тніцы
Р.	добраахво́тніцы	добраахво́тніц
Д.	добраахво́тніцы	добраахво́тніцам
В.	добраахво́тніцу	добраахво́тніц
Т.	добраахво́тніцай добраахво́тніцаю	добраахво́тніцамі
М.	добраахво́тніцы	добраахво́тніцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

добраахво́тніцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	добраахво́тніцкі	добраахво́тніцкая	добраахво́тніцкае	добраахво́тніцкія
Р.	добраахво́тніцкага	добраахво́тніцкай добраахво́тніцкае	добраахво́тніцкага	добраахво́тніцкіх
Д.	добраахво́тніцкаму	добраахво́тніцкай	добраахво́тніцкаму	добраахво́тніцкім
В.	добраахво́тніцкі (неадуш.) добраахво́тніцкага (адуш.)	добраахво́тніцкую	добраахво́тніцкае	добраахво́тніцкія (неадуш.) добраахво́тніцкіх (адуш.)
Т.	добраахво́тніцкім	добраахво́тніцкай добраахво́тніцкаю	добраахво́тніцкім	добраахво́тніцкімі
М.	добраахво́тніцкім	добраахво́тніцкай	добраахво́тніцкім	добраахво́тніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

добраахво́тніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

добраахво́тны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	добраахво́тны	добраахво́тная	добраахво́тнае	добраахво́тныя
Р.	добраахво́тнага	добраахво́тнай добраахво́тнае	добраахво́тнага	добраахво́тных
Д.	добраахво́тнаму	добраахво́тнай	добраахво́тнаму	добраахво́тным
В.	добраахво́тны (неадуш.) добраахво́тнага (адуш.)	добраахво́тную	добраахво́тнае	добраахво́тныя (неадуш.) добраахво́тных (адуш.)
Т.	добраахво́тным	добраахво́тнай добраахво́тнаю	добраахво́тным	добраахво́тнымі
М.	добраахво́тным	добраахво́тнай	добраахво́тным	добраахво́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

До́бравічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

до́брае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Verbum