добраахво́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. добраахво́тнік добраахво́тнікі
Р. добраахво́тніка добраахво́тнікаў
Д. добраахво́тніку добраахво́тнікам
В. добраахво́тніка добраахво́тнікаў
Т. добраахво́тнікам добраахво́тнікамі
М. добраахво́тніку добраахво́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)